อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 12 วันที่ 30 ธ.ค. 55
ใช้เวลาไม่นาน สายสืบของมังกรเจอรถของอาฮวดจอดอยู่ท่ามกลางตู้คอนเทนเนอร์ เขาลงจากรถพร้อมกับปืนในมือ สมุนของมังกรตามมาสมทบจากทุกทิศทุกทางล้อมกรอบรถคันนั้นไว้ สายสืบกระชากประตูรถเปิดออกเตรียมลั่นไก แต่ในรถว่างเปล่า...ทันทีที่ได้รับรายงานจากสายสืบว่าอาฮวดกับพวกหนีรอดเงื้อมมือไปได้ แถมเป้าหมายก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น โอตี่ถึงกับหัวเสีย จอดรถพรืดข้างถนน ลงมาอาละวาดเตะโน่นเตะนี่ไปทั่ว ที่เหตุการณ์ไม่เป็นดั่งใจ
“ไอ้เวรเอ๊ย...โดนมันหลอกอีกจนได้...มันหายไปไหนวะ...ไอ้มนัสบ้า...ปลวก...ใช่แล้วรถฉีดปลวก” โอตี่เพิ่งถึงบางอ้อ รีบขึ้นรถ แล้ววกกลับทางเดิม หยิบมือถือขึ้นมาโทร.สั่งการให้เหล่าสมุนไปรวมพลกันที่สนามบิน...
เมื่อรถฉีดปลวกเลี้ยวเข้าถนนทางลัดที่ไม่ค่อยมียวดยานแล่นผ่าน เรียวซึ่งเป็นคนขับดึงผ้าปิดปากปิดจมูกออก เช่นเดียวกับแพรไหมที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอขอบคุณเขาที่ช่วยเหลือ
“มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ”
“แล้วคุณไทจะเป็นยังไงบ้าง” แพรไหมถามด้วยความเป็นห่วง
“คนนั้นเขาเอาตัวรอดได้ครับ”
แพรไหมขอบคุณเรียวแทนพ่อของตัวเองอีกครั้ง บอดี้การ์ดหนุ่มยิ้มรับ หมากที่บุ๊นวางไว้สำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง ในตู้ท้ายรถฉีดปลวก นายมนัสนอนอยู่บนเตียงพร้อมอุปกรณ์ทางการแพทย์ครบครัน โดยมีพยาบาลคอยดูแลอย่างใกล้ชิด...
ไม่นานนัก แพรไหมมาถึงห้องวีไอพีภายใน
สนามบิน เรียวกับพยาบาลช่วยกันเข็นเตียงที่นายมนัส
นอนอยู่ตามเข้ามา เจอพัดนั่งรออยู่ก่อนแล้ว แพรไหมขอบใจเธอมากที่อุตส่าห์มาส่ง
“แหม...ฉันต้องมาอยู่แล้ว เราเพื่อนกันนี่”
“เครื่องสแตนด์บายแล้วครับคุณแพรไหม...พร้อมจะออกในอีก 20 นาที” เรียวรายงานเสร็จ เดินเลี่ยงออกไปรอข้างนอก ปล่อยให้คู่เพื่อนรักได้รํ่าลากัน...
ระหว่างทางมาสนามบิน โอตี่โทร.หาเบตตี้ แต่มือถือของเธออยู่กับไท ซึ่งกำลังซิ่งมอเตอร์ไซค์มุ่งหน้าไปสนามบินเช่นกัน เขาเบนรถจอดข้างทางแล้วกดรับสาย เสียงโอตี่โวยวายลั่น
“ทำไมรับช้าจัง...พวกมันไปที่สนามบินแล้ว ตามไปเร็ว”
“เสียใจ...ลูกน้องแกหมดอายุขัยแล้ว เปลี่ยนเป็นฉันไปแทนก็แล้วกัน...แล้วเจอกันนะ” ไทพูดจบปิดมือถือทันที โอตี่เจ็บใจ แค้นครั้งนี้ต้องได้รับการชำระ...
ฝ่ายมังกรนั่งยิ้มอย่างสบายใจอีกครั้ง เมื่อครู่นี้เกมของเขาอาจตกเป็นรอง แต่สุดท้ายแล้วเขาจะเป็นฝ่ายรุกฆาตและเอาชนะบุ๊นได้ เพราะทั้งลูกชาย ทั้งสมุนมือขวาและเหล่าลิ่วล้อของตนต่างมุ่งหน้าไปยังสนามบินเพื่อกำจัดนายมนัสให้สิ้นซาก แต่มังกรคาดผิด พวกนั้นมาถึงช้าไป เครื่องบินลำที่นายมนัสกับแพรไหมนั่ง ทะยานขึ้นจากสนามบินเรียบร้อยแล้ว โอตี่ได้แต่มองตามเครื่องบินลำนั้นด้วยความแค้นใจอกแทบระเบิด
“ฆ่ามันให้หมด”
สิ้นเสียงกร้าวของโอตี่ เหล่าสมุนต่างกระจายกำลังกันโอบล้อมสนามบินไว้
ooooooo
ครู่ต่อมา บอดี้การ์ดสองคนของพัดเดินนำเจ้านายสาวกับเรียวมาที่รถ ต้องตกใจแทบช็อกเมื่อพบคนขับรถนั่งฟุบคาพวงมาลัยไม่หายใจแล้ว หนึ่งในบอดี้-การ์ดร้องเตือนทุกคนให้ระวังตัว ขาดคำ กระสุนมาจากทางไหนไม่รู้เจาะเข้าแสกหน้าบอดี้การ์ดคนนั้นล้มตึง อีกคนที่เหลือตะโกนลั่น
“มันลอบยิงเรา...เรียว”
เรียวรีบพาพัดเข้าที่กำบัง มองสำรวจไปรอบๆเห็นมือปืนสองคนซุ่มอยู่ จึงชักปืนยิงต่อสู้ โอตี่ยืนหลบมุมอยู่กับอาเพียวมองอย่างสะใจ สมุนอีกสองคนของโอตี่ระดมยิงใส่บอดี้การ์ดของพัดล้มควํ่าไปอีกคน เรียวกับพัดตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน ทันใดนั้น ไทขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดใกล้ๆ ยิงฝ่าวงล้อมของพวกสมุนเข้าไปหาทั้งคู่
“มันมากันสี่คน” ไทว่าแล้วทำสัญญาณมือบอกทิศทางที่พวกนั้นอยู่
“งั้นแบ่งกันคนละสอง”
“ไม่...นายพาคุณพัดหนีไปก่อน...โน่นรถฉัน”
เรียวมองไปที่มอเตอร์ไซค์แล้วพยักหน้า ไทรู้งานยิงคุ้มกันให้ เขาคว้ามือพัดเตรียมจะวิ่ง แต่พวกสมุนกราดยิงไม่ยั้งจนโงหัวไม่ขึ้น โอตี่รู้ว่าเรียวกำลังจะพาพัดหนี ฝากให้อาเพียวจัดการทางนี้ แล้ววิ่งอ้อมไปอีกด้านหนึ่ง ไทยิงเปิดทางจนเรียวกับพัดลัดเลาะไปถึงมอเตอร์ไซค์สำเร็จ พากันหนีออกไปจนได้ แม้จะตกอยู่ในวงล้อมของศัตรู แต่ไทยิงสมุนของโอตี่ตายทีละคนๆจนเกลี้ยง อาเพียวที่ยืนมองอยู่ ขบกรามแน่นด้วยความแค้น...
ฝ่ายเรียวขี่มอเตอร์ไซค์พาพัดหนีมาตามถนนใหญ่ หญิงสาวเป็นปลื้มที่เขาช่วยชีวิตเธอไว้อีกครั้ง กอดเอวเขาแน่นขึ้น แล้วซบหน้ากับแผ่นหลัง
“ขอบใจมากนะ...นายช่วยฉันไว้อีกครั้งแล้ว”
เรียวอิ่มอกอิ่มใจที่มีหญิงที่หลงรักซบอยู่ แม้ตายก็ไม่เสียดายชีวิต พลันมีกระสุนพุ่งเข้ากลางอกเขาถึงกับสะท้าน พัดรู้สึกได้ว่าเลือดของเขาเริ่มไหลลงมาที่มือตัวเอง พยายามส่งเสียงเรียก แต่เรียวสิ้นใจไปแล้ว รถเสียหลักไถลไปกับพื้น พัดกระเด็นมานอนอยู่กลางถนนได้รับบาดเจ็บไม่มาก โอตี่ซึ่งดักซุ่มอยู่บนเนินเขา เล็งปืนไปที่พัดหมายจะสังหารให้สิ้นซาก แต่มีรถของพลเมืองดีมาจอดบัง ช่วยเธอไว้ได้ทัน...
สงครามที่เหมือนจะได้เปรียบ ถึงตอนนี้กลับพังไม่เป็นท่า นอกจากจะจัดการพัด นายมนัส และแพรไหมไม่ได้แล้ว มังกรยังเสียสมุนไปหลายคนจากเหตุการณ์ครั้งนี้ แต่เขายังไม่ยอมแพ้ จะต้องกำจัดบุ๊นให้ได้...
ขณะที่แผนกำจัดศัตรูของมังกรพ่ายหมดรูป ฉัตรรู้สึกตัวขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนกองขยะ มีคนเก็บขยะสองคนกำลังปลดทรัพย์ของเขากับคู่หูซึ่งยังไม่ฟื้น ฉัตรชักปืนออกมาขู่
“เฮ้ย...คนยังไม่ตาย ไปไกลๆเลย เดี๋ยวพ่อยิงไส้แตก”
เสียงเอะอะของฉัตรทำให้คู่หูรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมอง “โอย...เรายังไม่ตายใช่ไหมพี่”
“ยัง แต่กำลังจะตายถ้าไม่รีบออกไปจากไอ้กองขยะบ้านี่” ฉัตรว่าแล้วยันตัวลุกขึ้น...
ทางด้านบุ๊นถึงกับถอนใจโล่งอกเมื่ออาฮวดรายงานว่าพัดปลอดภัย ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล และมีคนคุ้มกันแน่นหนาแล้ว บุ๊นสั่งให้เขาจัดการเรื่องงานศพเรียวให้ดีที่สุด แล้วสั่งให้เอารถออก ตนจะไปเยี่ยมลูกสาว...
ในเวลาเดียวกัน ที่บ้านของมังกร โอตี่ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างหงุดหงิด บ่นให้พ่อของเขาฟังว่าอีกนิดเดียวเท่านั้นก็จะจัดการนายมนัสกับลูกสาวได้อยู่แล้ว
“ช่างมัน...ฉันกำลังหาวิธีอยู่”
“ทำไมลุงบุ๊นมันถึงต้องเหนือกว่าเราทุกครั้งเลยนะแด๊ดดี้...มันทำบุญด้วยอะไร”
มังกรไม่มีวันยอมให้บุ๊นเหนือพวกเราตลอดไปแน่นอน โอตี่มองพ่ออย่างสงสัย หมายความว่าอย่างไร เขายังมีไม้ตายเตรียมไว้รอเล่นงานบุ๊น
ooooooo
เย็นวันเดียวกัน หลังจากหาหมอรักษาอาการ
บอบชํ้าเรียบร้อย ฉัตรเข้าที่ทำงาน ตำรวจรุ่นน้องเห็นหน้าตาบวมบูดของเขาแล้ว อดแซวไม่ได้ว่าไปทำ
โบทอกซ์ที่ไหนมา
“เอ็งเงียบไปเลย มันหน้าของข้า ใครจะกระทืบมาก็หน้าของข้า แต่ถ้าไม่หยุด...สักพักข้าก็จะกระทืบหน้าเอ็งบ้าง” ฉัตรด่าเสร็จส่งโทรศัพท์มือถือให้รุ่นน้องคนนั้น “เอ็งเอาภาพพวกนี้ไปปริ๊นต์ให้หน่อย”
“ได้ครับ...เลี้ยงกาแฟแก้วนะ” รุ่นน้องพูดจบรับมือถือออกไปจัดการให้ตามคำสั่ง สวนกับเจ้าหน้าที่หญิงคนหนึ่งซึ่งเข้ามาแจ้งฉัตรว่าหัวหน้าต้องการพบ
เขาอยากรู้ว่ามีเรื่องอะไร
“สงสัยจะเลื่อนยศให้พี่มั้ง...รีบไปเถอะ”
“สารวัตร...ฉัตร” ผู้กองเฒ่าพึมพำกับตัวเองอย่างฝันเฟื่อง...
ฝันกลางวันของฉัตรมีอันต้องพังทลายเพราะหัวหน้าไม่ได้เรียกไปเลื่อนยศให้ แต่เรียกไปตำหนิที่เขากับคู่หูเข้าไปค้นบ้านบุ๊นโดยไม่ทำตามขั้นตอนของกฎหมาย ฉัตรอยากทำอยู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะเอาเหตุผลอะไรไปอ้างเพื่อขอหมายศาล หัวหน้ายิ่งโกรธ
“นั่นสิ...แล้วลื้อเข้าไปค้นบ้านเขา ลื้ออ้างเหตุผลอะไรล่ะ ดีที่เขาไม่ฟ้องเราก็บุญแล้ว”
อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 12 วันที่ 30 ธ.ค. 55
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดินละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ