@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์ วันที่ 16 ธ.ค. 55

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์ วันที่ 16 ธ.ค. 55

“ใครว่าไม่มีเหตุผล มันก็แค่ใช้สารไตรคลอโรเอทิลีน”
“สารพิษ”
“สารชนิดนี้มีฤทธิ์กดประสาททำให้เมาเคลิ้ม ในอดีตเคยใช้สารนี้เป็นยาสลบในการผ่าตัด เพราะมีฤทธิ์กดประสาทรุนแรง แต่ปัจจุบันเลิกใช้ไปแล้วเพราะมีอันตรายมาก"
แพรไพลินมีสีหน้ามั่นใจในตัวเองสูง
“ไม่มีเวทมนตร์...หลักการทางวิทยาศาสตร์ล้วน ๆ”
“ก็ดี แล้วรู้จักไอ้โจรนั่นรึเปล่า”
“ถ้าเป็นญาติ คงไม่มาทำร้ายกันหรอก”

“ของก็ไม่หาย งั้นมันคงมาปล้นสวาท” แสงกล้าแกล้งยั่ว
“ทะลึ่ง คุณกลับไปได้แล้ว”



แสงกล้าชูถ้วยกาแฟที่มีกาแฟเหลืออยู่
“พี่ยังดื่มไม่หมดแก้วเลย”
แพรไพลินคว้าถ้วยกาแฟแล้วเทลงใส่กระถางต้นไม้ ชูถ้วยกาแฟ
“หมดแก้วแล้ว เชิญ”

แพรไพลินผลักแสงกล้าให้ออกไปจากบ้าน แต่เขาพยายามยื้อไว้
“คุณกลับไปได้แล้ว”
แพรไพลินผลักแสงกล้าแสงกล้ายื้อไว้ทำให้ทั้งสองเซล้มกลางห้อง ทั้งสองอึ้งมองหน้ากัน
“หิวน้ำ ขอกินน้ำหน่อย”
จ่าสมิงเดินเข้ามาเห็นภาพนั้นพอดี แล้วเสียงดังลั่น
“โอ๊ะ..โฮ๊ะ.. โฮ๊ะขอโทษมาผิดจังหวะ ลาก่อน”
แพรไพลินและแสงกล้ารีบลุกขึ้น
“ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ” แพรไพลินกับแสงกล้าพูดขึ้นพร้อมกัน
“พยายามจะไม่คิด แต่ภาพมันฟ้อง”
“จ่าเข้ามาทำไม”
“ก็ผมง่วงแล้ว หมวดบอกว่าเข้ามาแป๊บเดียว แต่ดูท่าแล้วจะอีกนานเพราะตอนนี้ถอดแค่เสื้อ แหะ ๆ ผมกลับเองดีกว่า”
“ฉันจะกลับแล้ว”
แพรไพลินส่งเสื้อให้แสงกล้า
“เสื้อ”
“แน่ะ ๆ ๆ เป็นห่วงเป็นใยกันด้วย ผมกลับก่อนนะครับคุณหมอ ผมเป็นลูกน้องหมวด เราคงได้เจอกันอีก"
จ่าสมิงยื่นมือให้แพรไพลินจับ เธอจับมือรักษามารยาท
สมิงจับมือแล้วนิ่งอึ้ง รับรู้ว่ามีสิ่งผิดปกติในร่างกายของแพรไพลิน
แพรไพลินและแสงกล้าแปลกใจที่สมิงไม่ปล่อยมือ
“ปล่อยมือได้แล้ว”
สมิงรู้สึกตัวหันมายิ้มให้แพรไพลิน
“มือนิ่มนะครับ สวัสดีครับ”
จ่าสมิงยกมือไหว้ แพรไพลินตกใจรีบรับไหว้ สมิงเดินออกไป
“ผมกลับแล้ว ถ้าอยากได้คนถ่ายคลิป โทรตามผมได้”
แพรไพลินหมั่นไส้ คว้าของใกล้ตัวปาใส่แสงกล้า แสงกล้าวิ่งออกไป

แสงกล้าเดินมาที่รถ แล้วโวยวายใส่จ่าสมิง
“อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ ไม่งั้นคุณหมอจะเสียหาย แล้วมันก็ไม่ใช่อย่างที่จ่าคิดด้วย"
แสงกล้ารอฟังคำตอบจากจ่าสมิง แต่ไม่มีเสียงตอบ
“สมิง”
แสงกล้ามองไปในรถไม่พบสมิง แล้วก็ไม่เห็นอยู่บริเวณนั้น แสงกล้ามองรอบตัว.. งงที่จ่าสมิงหายตัวไป
ภายในห้อง สมิงรื้อหาตำราโบราณมากมาย เล่มไหนไม่เจอ ไม่ใช่ก็โยนทิ้ง จนจอเล่มหนึ่ง เขาหยิบมาปัดฝุ่น จ่าสมิงคิดทำอะไรบางอย่าง ด้วยสีหน้ามุ่งมั่นและจริงจังกว่าที่เคยแกล้งบ้า ๆ บอ ๆ

ภายในห้องตัดต่อ เวลาเดียวกัน น้ำใสกำลังค้นข้อมูลจากอินเทอร์เน็ต แล้วนิ่วหน้า
“โครงการตัดถนน 8 เลนเข้าอุทยานแห่งชาติ นำเสนอเข้าที่ประชุม รมต.ในขณะนายกเมฆาไปเยือนสิงคโปร์ นี่มันกล้าทำกันขนาดนี้เลยเหรอ”
น้ำใสรีบกดโทรศัพท์มือถือติดต่อไปยังคมศร
“ท่านเลขาฯ ออกมาพบฉันด่วน มีเรื่องสำคัญจะแจ้งค่ะ”
น้ำใสส่งแฟ้มเอกสารให้คมศรปึกใหญ่ คมศรรับมาแล้วทำหน้างงๆ
“รายละเอียดโครงการทุจริตของรองจักร เท่าที่สายข่าวของฉันรวบรวมมาได้ล่าสุด โครงการแรก... จะเซ็นอนุมัติพรุ่งนี้”
“คุณได้ข่าวมาจากไหน”
“สายข่าวของฉันค่ะ ในเมื่อเราตกลงว่าจะร่วมมือกันแฉความเลวของรองจักร ฉันจะส่งข่าวให้คุณทันทีที่รู้ เช่นเดียวกับคุณที่จะส่งข้อมูลให้ฉันทำข่าว”
“แล้วเรื่องทุจริตโครงการดาวเทียม ผมยังไม่เห็นสกู๊ปของสกายนิวส์ฯ เลย”
น้ำใสอึกอักอย่างรู้สึกผิด
“เกิดความผิดพลาดเล็กน้อยค่ะ”
“ผิดพลาด”
“ความจริงมันก็ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย คนของรองจักรรู้ทัน...บุกเข้ามาชิงหลักฐานทั้งหมดไป สกายนิวส์ไม่สามารถรายงานสกู๊ปได้ ถ้าหลักฐานไม่เพียงพอ”
“นี่เป็นสาเหตุที่คุณส่งหลักฐานให้ผมเป็นแฟ้มใช่มั้ย เพื่อป้องกันการถูกทำลายแฟลชไดร์ฟหรือข้อมูลทางคอมพิวเตอร์”
น้ำใสยิ้มๆบอก
“สูงสุดคืนสู่สามัญค่ะ ท่านเลขาฯอย่าลืมทำสำเนาไว้หลายๆ ชุดนะคะ”
คมศรพลิกแฟ้มดู
“รอบคอบดีมาก ผมจะรีบแจ้งท่านเมฆาเลย”
“คงต้องเร่งหน่อยนะคะ เท่าที่ทราบ จะเซ็นอนุมัติกันพรุ่งนี้แล้ว”
คมศรพยักหน้ารับรู้และเปิดแฟ้มดูต่อไป น้ำใสจ้องหน้าคมศรที่กำลังอ่านแฟ้มด้วยสายตาชื่นชมโดยไม่รู้ตัว
วันรุ่งขึ้น เวลากลางวัน จักร อมตฤทธาเซ็นอนุมัติโครงการการคมนาคมโปรเจกต์พันล้าน พร้อม ๆ กับการพูดโทรศัพท์มือถือ
“ถ้าคุณง่ายกับผม ทุกอย่างมันก็จะง่ายไปหมดแบบนี้แหละ เซ็นอนุมัติโปรเจกต์ให้แล้ว ขอบใจมากสำหรับเงินโอนเข้าบัญชี ฮึ ๆ"
จักรวางหูโทรศัพท์ปิดแฟ้มวางลงบนโต๊ะ
คมศรผลักประตูห้องเข้ามาโดยไม่ได้เคาะประตู ดร.เมฆา ฐานรัฐเดินตรงมาที่โต๊ะทำงานของจักร
“ท่านนายก.. จะมาแสดงความยินดีกับโปรเจกต์ใหม่ของผมเหรอ หรือมาขอส่วนแบ่ง”
เมฆาหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาดึงเอกสารอนุมัติออกแล้วฉีกทิ้ง จักรโกรธมาก
“ดอกเตอร์ทำอะไร”
“ทำเรื่องที่ถูกต้อง”
“รู้จักให้เกียรติกันบ้าง ตำแหน่งของผมก็ไม่ห่างชั้นจากดอกเตอร์นักหรอก”
“พวกโกงชาติ !ไม่สมควรจะได้รับเกียรติ ฉันไม่ยอมให้ใครแสวงหาผลประโยชน์จากภาษีประชาชน”
“ซีเรียสไปรึเปล่า ผมอนุมัติโครงการสร้างถนน เพื่อสร้างความสุขให้กับประชาชนของท่านนะครับ"
“ตัดถนน 8 เลนเข้าอุทยานแห่งชาติทำลายสิ่งแวดล้อมและสัตว์ป่า มีแต่มนุษย์สมองฝ่อกว่าสัตว์เท่านั้นที่คิดได้”
จักร อมตฤทธาโกรธจัด
“ดอกเตอร์เมฆา ลืมไปแล้วรึว่าที่มาอยู่ในจุดนี้ได้เพราะการสนับสนุนของใคร”
“จะให้เงินสนับสนุนพรรคเท่าไหร่ฉันไม่สน เพราะฉันไม่เคยเอาเงินบาปมาใช้”
“อุดมการณ์สูงส่งซะจริง ๆ แต่อย่าลืม ต้นไม้ใหญ่จะอยู่ได้ต้องมีท่อน้ำเลี้ยงที่ใหญ่และแข็งแรง"
“ท่อน้ำเลี้ยงของดอกเตอร์เมฆาคือศรัทธาของประชาชน ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อความสุขของประชาชน"
“โง่สิ้นดี”
“อะไรนะ”
“มีอำนาจ แต่ไม่รู้จักใช้อำนาจ ไม่เรียกว่าโง่ แล้วจะเรียกอะไร”
“เรียกว่า คน” ! ถ้ายังไม่เข้าใจความหมายของคำว่า คน ความดี ศีลธรรม และคุณธรรมอย่าเล่นการเมือง ! เพราะมันจะทำให้สภาสกปรกประเทศชาติล่มจม”
ดร. เมฆา ฐานรัฐเดินออกไปจากห้อง คมศรเดินตามไป จักรมองด้วยความโกรธและเกลียดเมฆามาก

ทางเดินภายในพรรคไทธิวัตถ์ ดร. เมฆาเดินนำ คมศรเดินตามพร้อมไอแพดส่วนตัวและกำลังดูข้อมูลทั้งหมด
“มีรายงานว่ายังมีโปรเจกต์ย่อยอีกหลายสิบชิ้น ที่รองจักรรวบมาดูแลเองและจะเซ็นอนุมัติเร็ว ๆ นี้ รวม ๆ กันแล้ว งบประมาณหลายพันล้านครับ"
“ต่อไปนี้ไม่ว่าจะโครงการเล็กแค่ไหน ต้องให้ฉันรับรู้ทุกเรื่อง”
“ครับท่าน”
เมฆาเดินออกไป

ในเวลาต่อมา จักรเดินโวยวายเสียงดังลั่นอยู่ในบ้าน
“ไอ้เมฆาหักหน้าฉัน มันคิดขัดขวางเส้นทางทำเงินของฉัน แกต้องจัดการมันซะ”
วิญญูมองจักรด้วยแววตานิ่ง ๆ ในใจไม่พอใจในความโฉ่งฉ่างของจักร ตัดสินใจเดินเลี่ยงไปอีกทาง
จักรยิ่งโกรธตะโกนไล่หลัง
“ไม่ได้ยินรึไง ฉันบอกให้แกไปฆ่ามัน”
วิญญูเดินตรงเข้ามายังโถงพิธีกรรม มองและแตะตรีศูลวัชระวางอยู่กลางห้องอย่างชื่นชม เขาเดินตรงไปที่อีกมุมหนึ่ง หล่อสังข์ไชยมงคลที่ถูกสั่งทำขึ้นใหม่อย่างเหมือนตัวจริงวางอยู่ เขาเดินมองดูรอบๆ ด้วยความพึงพอใจ
“เมื่อเราได้เพชรยอดสังข์ฯ มาประดับบนสังข์ไชยมงคลจำลอง อำนาจคุณไสยฯ ของสังข์ไชยมงคลก็จะครบถ้วน และเมื่อนั้นเราจะต้องการ อนันตคทา กับ จักระนารายณ์ อีกแค่ 2 ชิ้น”
จักร อมตฤทธาตามเข้ามายืนขวางหน้าวิญญู
“อย่ามัวเสียเวลาหาของเก่าอยู่เลย ฉันต้องการให้แกสะกดไอ้เมฆาบังคับให้มันทำทุกอย่างตามที่ฉันต้องการ”
วิญญูตอบเสียงนิ่ง
“ตอนนี้ฉันทำอะไรดอกเตอร์เมฆาไม่ได้”
“มัวแต่อ้างว่ามันเป็นคนดีมีคุณธรรม ทำอะไรไม่ได้เลย ถามจริง ๆ เถอะว่าแกเป็นอะไรกันแน่ ไอ้หมอผีห่วย”
วิญญูหันขวับมาจ้องจักรเขม็งด้วยแววตาแข็งกร้าว แววตานี้ จักรนึกกลัวจึงรีบเดินหนีออกไป

จักรหัวเสียเดินออกมาจากห้องโถงพิธีกรรม
“ไอ้วิญญู ในเมื่อแกไม่ทำ ฉันจะจัดการเอง ฉันจะพิสูจน์ให้เห็นว่าคนดีก็ตายได้”
จักร อมตฤทธาหัวเสีย คิดกำจัดเมฆาด้วยตัวเอง

เวลาเย็นใกล้ค่ำ แสงกล้ากำลังวิ่งออกกำลังกายอยู่อย่างตั้งใจในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง พักหนึ่งน้ำใสวิ่งเข้ามาประกบอยู่ข้างๆ ส่งยิ้มให้แสงกล้าที่หันกลับมามอง
“น้ำใส...”
“ฉันมาตามนัด”
“นัด นัดอะไร”
“อะไร... อย่าบอกนะว่าลืม”
แสงกล้าไม่ตอบ แต่ทำหน้างงๆ แบบจำไม่ได้จริงๆ
“ทั้งปี เพื่อนอย่างฉันไม่เคยมีค่าพอให้จำใช่มั้ย”
“คงงั้นมั้ง ก็คนจำไม่ได้”
น้ำใสตบไหล่พลั่ก
“ก็บอกว่าจะพาฉันไปหัดยูโดเพื่อป้องกันตัว ลืมได้ไงเนี่ย”
แสงกล้านิ่งจำได้แล้ว ขณะที่น้ำใสดูกระเง้ากระงอด

ที่โรงยิมฯ แสงกล้ากับน้ำใสในชุดยูโด
“ต่อไปนี้ห้ามลืมแล้วนะ ต้องมาหัดให้ฉันทุกอาทิตย์”
“ถ้าว่างนะ”
“ไม่ว่างไม่ได้... ไม่ว่างต้องว่าง”
“จะเริ่มกันได้ยัง... เสียเวลา”
“ฉันรออยู่เนี่ย”
แสงกล้าเริ่มหัดให้น้ำใสรู้จักป้องกันตัวโดยใช้ยูโด น้ำใสดูเงอะงะ ในขณะที่แสงกล้าท่าทางมุ่งมั่น
น้ำใสเผลอแอบมองหน้าแสงกล้าด้วยแววตาแอบชอบ แต่พอแสงกล้าหันมามองหน้า น้ำใสกลับทำหน้าตาเฉยๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
การฝึกยูโดในวันนั้น น้ำใสสามารถจับแสงกล้าทุ่มลงพื้นได้ เธอหัวเราะชอบใจมาก ยิ้มมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา

ประตูลิฟต์ถูกเปิดออกเพื่อเข้าสู่ร้านอาหารหรูบนดาดฟ้า ดร.เมฆาและนภาเดินออกมาเพียงสองคน...
“วันนี้เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมท่านนายกฯถึงควงสตรีหมายเลขหนึ่งมาเพียงลำพัง ไม่มีบอดี้การ์ดและผู้ติดตาม"
“ผมอยากสร้างมาตรฐานใหม่ เพราะการเป็นนายกฯไม่ได้หมายถึงการมีอำนาจหรือเป็นอภิสิทธิ์ชน วันนี้เป็นวันพิเศษของเรา ผมอยากมีแค่คนในครอบครัว"
นภาเดินซบไหล่เมฆาด้วยความสุขใจ ดร.เมฆาเดินนำมาถึงลานโต๊ะอาหารบนดาดฟ้า.. นภามองไป เห็นบรรยากาศสุดหรูโรแมนติกทำให้นภามีความสุขมาก

นักดนตรีบรรเลงเปียโนที่มุมหนึ่งของร้าน เมฆายกเก้าอี้ให้นภานั่ง
“คุณยังไม่บอกฉันเลย โอกาสพิเศษอะไรคะ”
“ย้อนหลัง งานเลี้ยงครบรอบวันแต่งงานของเรา คงไม่สายเกินไปใช่มั้ย”
“ความรักที่คุณมีให้ฉันมากพอที่จะทำให้ทุกอย่างไม่สาย คุณไม่เคยทำให้ฉันเสียใจค่ะ"
เมฆาจับมือนภา
“ผมเป็นผู้ชายโชคดีที่สุดในโลก ที่มีคุณเป็นภรรยา”
“ฉันก็ภูมิใจในตัวคุณค่ะ”
“ผมมีแขกพิเศษมาเซอร์ไพร้ส์คุณด้วยนะ”
นภา ฐานรัฐแปลกใจมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นใคร ดร. เมฆาหยิบไอแพดขึ้นมาส่งให้นภา
นภารับมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ ในไอแพดเห็นหน้าฟ้ากับพายุผ่านโปรแกรมเฟซไทม์
“ฟ้า พายุ”

ฟ้าและพายุอยู่ในห้อง ทั้งคู่กำลังเก็บเสื้อผ้าเพื่อเดินทาง
“สวัสดีค่ะคุณแม่ คิดถึงคุณแม่ที่สุดเลย” ฟ้าทักทาย
“ปีนี้ผมกับฟ้าไปร่วมฉลองไม่ได้ ขอยกยอดไปปีหน้านะครับ” พายุบอก
“ไม่อนุมัติจ้ะ ยังไงเดือนหน้าต้องกลับมาให้แม่กอดได้แล้ว”
“ขอต่อรองเป็นสองเดือนนะคะ ฟ้ากับพายุกำลังจะไปซูดาน” ฟ้าบอก
“ไปทำไมจ๊ะ”
“พวกเราจะไปช่วยมูลนิธิ ผลิตยาสมุนไพรไทยสำหรับเด็กที่นั่นครับ ฟ้าเค้าอยากทำบุญเยอะ ๆ เพื่อกุศลของลูกในท้อง”
“ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะแม่ ฟ้าจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุด ยังไงจะกลับไปให้คุณแม่ได้อุ้มหลานที่เมืองไทยแน่ ๆ ค่ะ"

“เราไม่รบกวนแล้วล่ะครับ..คุณพ่อจะได้จีบคุณแม่ต่อ รักนะครับ” พายุบอก
“รักคุณแม่คุณพ่อที่สุดเลยค่ะ”
นภาจะพูดต่อ แต่แล้วระบบสื่อสารก็ถูกตัด ภาพพายุและฟ้าหายไป!
“เอ้า..หลุดไปแล้ว ทำไมสัญญาณที่นี่ขาด ๆ หาย ๆ”
นภานิ่วหน้าด้วยความแปลกใจ เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติตามสัญชาติญาณตำรวจ
“งั้นผมต่อให้ใหม่”
“ไม่เป็นไรค่ะ ลูก ๆ จะได้เตรียมตัวเดินทาง แค่เห็นว่าเค้าสบายดี ฉันก็สบายใจแล้วค่ะ"
“ขอดื่มให้กับความสุขของทุกคนในครอบครัว”
ดร. เมฆา ฐานรัฐยกแก้วไวน์ขึ้น เช่นเดียวกับนภา
ทันใดนั้นนภาเห็นลำแสงปืนส่องทะลุแก้วไวน์เข้ามาในตำแหน่งหน้าของเมฆา นภารู้ทันทีว่า เมฆากำลังจะถูกลอบสังหาร!!

ในกล้องเล็งของปืนไรเฟิล เห็นตำแหน่งของดร.เมฆา ฐานรัฐชัดเจน นิ้วของมือปืนกำลังกดลงบนไกปืน กระสุนพุ่งออกจากลำกล้องพุ่งตรงเข้าใส่เมฆา
นภาตกใจ รีบคว้าถาดอลูมิเนียมใส่อาหารบนโต๊ะ โยนขึ้นมาขวางทางวิ่งของลูกกระสุน
ลูกกระสุนปืนที่พุ่งมากระทบโดนถาดอลูมิเนียม เมฆารอดชีวิตไปได้อย่างหวุดวิด นภารีบพุ่งเข้าไปพาเมฆาหลบ พร้อมตะโกนบอกทุกคนในร้าน
“ทุกคนหลบ”
ทุกคนในร้านต่างตกใจก้มหลบใต้โต๊ะ

บนดาดฟ้าของตึกที่ใกล้เคียง ในเวลากลางคืน มือปืนเห็นว่าพลาด จึงใช้ปืนในมือยิงเข้าใส่เมฆากับนภาอย่างไม่นับ เปรี้ยง ๆ ๆ
นภาพาเมฆาวิ่งหลบกระสุนที่พุ่งเข้ามาราวพายุ กระสุนกระทบโดนข้าวของ โต๊ะเก้าอี้ จานชาม แก้วน้ำแตกกระจาย
เมฆาพยายามโทรศัพท์ขอกำลังมาช่วยเหลือ
“โทรศัพท์มือถือใช้ไม่ได้”
“พวกมันตัดสัญญาณโทรศัพท์มือถือ”
นภาทำท่าจะขยับจะออกไป เมฆาถาม
“คุณจะไปไหน”
“เราต้องรู้ว่ามือปืนซ่อนอยู่ที่ไหน”
”ด้วยวิธีเอาตัวเองออกไปล่อน่ะหรือ” เมฆาถามด้วยความเป็นห่วง
นภาไม่ตอบแต่วิ่งออกไปทันที เพื่อมองหาตำแหน่งของมือปืน ยังคงมีกระสุนพุ่งเข้าใส่เธอไม่นับ เปรี้ยง ๆ ๆ นภามองทิศทางของกระสุนที่พุ่งเข้ามากระทบกับข้าวของ นภาส่งสายตามองหา
“กระสุนมาจากทิศตะวันออก”
นภาวิ่งหลบ ยังมีกระสุนยิงเข้ามาอีก
นภามองจากเงาในกระจกของร้าน สะท้อนให้เห็นตำแหน่งของมือปืนยิงมาจากฝั่งตรงข้าม
นภาลุกขึ้นยืนหมุนตัวไปเหยียดแขนตรง เล็งปืน ยิงเข้าใส่มือปืน เปรี้ยง !
กระสุนปืนพุ่งออกจากปากกระบอกปืนของนภาเข้ามากลางกะโหลกของมือปืนจนตายคาที่

นภามองสำรวจไปรอบ ๆ ไม่เห็นพวกมือปืน จึงหันไปบอกเมฆา
“ปลอดภัยแล้วค่ะ เรารีบไปจากที่นี่เถอะ”
นภาพาเมฆาจะออกไปจากร้าน

ภายในห้องสวีทของโรงแรมที่อยู่ใกล้เคียง จักร อมตฤทธาดื่มไวน์ยืนมองผ่านกระจก เห็นเหตุการณ์ในร้านอาหารแล้วบอก
“จะรีบไปไหน เกมยังไม่จบ”

นภาพาเมฆาจะออกไปจากร้าน แต่แล้วทุกคนที่อยู่ร่วมเหตุการณ์นั้นต่างก็ลุกขึ้นจากที่หลบลุกขึ้นกระชากปืนกันพรึ่บพรั่บ เหยียดแขนตรงเล็งมายังนภาและเมฆา
“มือปืนสังหาร !”
พวกนักฆ่าเล็งปืนจะยิงมาที่นภาและเมฆา ทั้งคู่ตกอยู่ในวงล้อมมือปืน
“ทิ้งปืน !” นักฆ่าสั่ง
นภาชะงักมองหน้าเมฆา ทั้งสองเหมือนกำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤตหาทางออกไม่ได้
“กูสั่งให้ทิ้งปืน !”
นภาจำเป็นต้องทิ้งปืน เธอโยนปืนไปไว้ตรงหน้าเหล่านักฆ่า นักฆ่าพอใจ เหยียดแขนกำลังจะยิงกระสุนเข้าใส่ร่างของนภากับเมฆา
แต่แล้ว...เสียงเปียโนก็ดังขึ้น ด้วยท่วงทำนองที่เร้าใจ ทุกคนแปลกใจหันไปมอง คมศร สุริยนลุกขึ้นยืน เมฆาตะลึงคิดไม่ถึง
“คมศร”
“ขอโทษด้วยนะครับ ที่ต้องทำลายบรรยากาศแห่งความสุข”
คมศรเปิดเสื้อนอก หยิบระเบิดควันออกมากระชากสลักออกแล้วโยนเข้าใส่เหล่ากลุ่มมือปืน จนควันพวยพุ่งคลุ้งเต็มไปหมด เหล่ามือปืนเริ่มโกลาหลทำอะไรไม่ได้ คมศรยิงเข้าใส่มือปืนหลายคนจนล้มคว่ำไป อีกหลายคนที่โดนควันเข้าไปตอบโต้ไม่ได้
คมศรโยนปืนให้นภาและเมฆา
“สามคนย่อมดีกว่าสองคนครับ”
เมฆา และนภา รับปืนจากคมศร ทั้งสามคนหมุนตัววาดปืนคู่ยิงใส่พวกนักฆ่า... จนนักฆ่าตายหมด.. สถานการณ์ถูกควบคุมไว้ได้

นอกบ้านดร. เมฆา ฐานรัฐ นายกรัฐมนตรี ตอนนี้มีกองกำลังอารักขาจากตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบ ตรวจความเรียบร้อยและเตรียมพร้อมป้องกันเต็มอัตราศึก

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์ วันที่ 16 ธ.ค. 55

เหนือเมฆ2 : มือปราบจอมขมังเวทย์
เหนือเมฆ2 บทประพันธ์ - บทโทรทัศน์ : คฑาหัสถ์ บุษปะเกศ
เหนือเมฆ2 กำกับการแสดง : นนทรีย์ นิมิบุตร
เหนือเมฆ2ผลิต : บริษัท เมตตามหานิยม จำกัด โดยผู้จัด ฉัตรชัย เปล่งพานิช
เหนือเมฆ2 แนวละคร : ดราม่า แอ็คชั่น แฟนตาซี
เหนือเมฆ2 ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
เหนือเมฆ2 เริ่มออกอากาศตอนแรกวันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ที่มา manager