@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 18 ธ.ค 2555

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 18 ธ.ค 2555

“เรื่องยัยพิมน่ะค่ะ จริงหรือเปล่าคะที่ยัยพิมแต่งงานแล้วเงียบๆ” ฤชวีสะดุ้ง ภัทรพลมองลัลนาอย่างชั่งใจ “ถ้าทุกคนรู้เรื่องนี้จะต้องดีใจแน่ๆ ที่ได้เห็นพิมมีความสุขสักที”
ฤชวีไม่สบายใจออกไปจะไปเตือนพิมภาว่าลัลนารู้เรื่องแล้ว ภัทรพลมองลัลนาอย่างรู้ทันแต่ไม่แสดงออก
“คุณลัลนี่ดีกับพิมมันจริงๆ นะครับ”
“เพื่อนกันนี่คะ ลัลอยากจะเซอร์ไพรส์พิมจัง อยากให้คุณภัทรช่วย”
ภัทรพลมองลัลนาที่ยิ้มหวานอย่างลังเล

พิมภาจะขยับสินค้าแล้วรู้สึกขนลุก
“แกเป็นอะไร” นันทิกานต์ถาม
“รู้สึกแปลกๆ มันขนลุก”
ผู้จัดการเข้ามา
“คุณพิมครับ ผมเตรียมเครื่องดื่มกับอาหารกลางวันไว้ด้านหน้า”
“อาหารกลางวันเหรอคะ แต่ฉันไม่ได้...”



“เป็นอภินันทนาการจากคุณตะ...เอ่อ ทางรีสอร์ทน่ะครับ”
พิมภารู้ว่าฤชวีจัดการให้จึงยิ้มออกมา
“ขอบคุณค่ะ”
“ใช้งบน้อยมีข้าวแถมด้วย เจ้าของรีสอร์ทเป็นใครนะอยากเห็นหน้า” พิมภายิ้มปลื้มๆ ภูมิใจ “พิม ทำไมแกต้องยิ้มแบบนั้นด้วย”
“ยิ้มแบบไหน”
“ก็แบบภูมิใจอย่างกับแกเป็นเจ้าของรีสอร์ทซะเองงั้นแหล่ะ”
“บ้า นี่ยิ้มธรรมชาติ เป็นปกติมาก” พิมพาบอกแล้วเปลี่ยนเรื่อง “ทุกคนเบรกทานอาหารกลางวันค่ะ ด้านนอกนะคะ”
พวกซูซี่และพนักงานต่างพากันเดินออกไปด้านนอก

ซูซี่กำลังตักอาหาร ลัลนาเดินกลับเข้ามา
“น้องลัล เป็นยังไงบ้างคะ”
ลัลนามองไปทางพิมภาแล้วยิ้มร้ายๆ ซูซี่มองแล้วพยักหน้าอย่างเข้าใจ พิมภา เดีย ฤทธิ์ นันทิกานต์มานั่งเป็นกลุ่มกินข้าว

“แนน ทุกอย่างคอนเฟิร์มเรียบร้อยใช่มั้ย”
“ของคู่ค้ากับลูกค้าวีไอพีเรียบร้อยแล้วค่ะ”
“แล้วศิลปินล่ะ”
“คอนเฟิร์มแล้วจะมาถึงสักบ่ายสามค่ะ”
พิมภากินๆ แล้วคิดเพลินจนติดคอ
“อุ๊บ น้ำ น้ำ”
นันทิกานต์ เดีย ฤทธิ์ตกใจจะลุกไปหยิบน้ำ แต่มีมือยื่นแก้วน้ำให้พิมภาก่อน พวกนันทิกานต์เห็นแล้วชะงักอึ้ง พิมภารับมาดื่มพอหายติดคอมองพวกนันทิกานต์ที่ทำหน้าเหวอก็งงว่าเหวออะไรกัน พิมภาหันมองตามจึงเห็นตรีวิญยืนยิ้มอย่างหล่อ
“เหนื่อยมั้ยครับ”
ซูซี่เห็นรีบสะกิดให้ลัลนาดู
“น้องลัลคะ ดูโน่นสิคะ”
ลัลนาหันมองจึงเห็นตรีวิญนั่งลงข้างพิมภา
“มาถึงนานหรือยังคะ”
“เพิ่งถึงน่ะครับ ผมหิวมากเลย ขอร่วมวงด้วยนะครับ”
“ฤทธิ์ จัดข้าวมาให้คุณตรีวิญสิ” นันทิกานต์บอกฤทธิ์ ฤทธิ์รีบลุกไปตักอาหารให้ตรีวิญ
“ที่นี่อากาศดีนะครับ เป็นธรรมชาติ มองไปทางไหนก็...” ตรีวิญมองหน้าพิมภาแล้วพูดต่อ “สวย”
พิมภาหันมาเห็นสายตาตรีวิญก็ชะงักไป นันทิกานต์ เดียมองจับสังเกต ฤทธิ์กลับเข้ามาพร้อมกับจานอาหารให้ตรีวิญ
“ดูน่าอร่อยนะครับ”
“ค่ะ” พิมภาเห็นทุกคนมอง “รีบทานสิ จะได้ไปทำงานต่อให้เสร็จ”
นันทิกานต์ เดีย ฤทธิ์สะดุ้งรีบชวนกันกินๆ แต่สายตามองทางตรีวิญกับพิมภาตลอด พิมภายิ้ม ทำหน้าไม่ถูกเหมือนกัน
“คุณตรีวิญท่าจะเอาจริงนะคะน้องพิมยิ้มไม่หุบเลย” ซูซี่กระซิบกับลัลนา
“ยัยพิมจะยิ้มก็ได้แค่ตอนนี้เท่านั้น”

ฤชวีเดินจะเข้าไปที่ห้องจัดเลี้ยง ภัทรพลตามมาติด ๆ
“คุณจะไปไหน”
“ผมจะไปเตือนคุณพิมว่าคุณลัลรู้เรื่องแล้ว”
ฤชวีรีบเดินมาที่ห้องจัดเลี้ยงแต่แล้วก็ต้องหยุดชะงักจนภัทรพลเบรกแทบไม่ทัน ภัทรพลมองฤชวีว่าหยุดทำไม แต่พอมองตามสายตาฤชวีก็เข้าใจเมื่อเห็นตรีวิญกับพิมภานั่งทานข้าวด้วยกัน พิมภาดูยิ้มปลื้ม ฤชวียืนนิ่ง
“ผู้ชายที่นั่งข้างไอ้พิมเป็นใคร” ภัทรพลถามขึ้นมา
“คุณตรีวิญ หัวหน้าคุณพิม”
ฤชวีหึง หันหลังเดินกลับออกไปทันที ภัทรพลมองตามฤชวีแล้วหันมองพิมภากับตรีวิญ ภัทรพลมอง ๆ แล้วหยิบโทรศัพท์โทรหานันทิกานต์ นันทิกานต์ที่นั่งอยู่ในวงกดรับสาย
“แนน ออกมาหาพี่หน่อย พี่อยู่ซ้ายมือแก”
นันทิกานต์หันมองเห็นภัทรพล ก็รีบออกไปหาภัทรพล

นันทิกานต์เดินตามภัทรพลออกมาแล้วยิ้มหน้าเป็นโดยไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง
“มีอะไรพี่ภัทร เสียงเครียดเชียว”
ภัทรพลเครียดทั้งหน้าทั้งเสียง
“ที่บริษัทไม่มีใครรู้เหรอว่ายัยพิมแต่งงานแล้ว”
คำถามนี้ทำให้นันทิกานต์ชะงักอึ้งไป
“เอ่อ...อ่า...”
“ตอบมาว่ามีใครรู้มั้ย”
“ไม่มีจ้ะ” นันทิกานต์จำต้องตอบ
“แล้วคนที่ชื่อตรีวิญกับยัยพิมน่ะ เป็นแค่เจ้านายกับลูกน้อง หรือว่ามากกว่านั้น”
นันทิกานต์ตกใจหน้าเสีย
“คือ เอ่อ”
“ถ้าแกติดอ่างอีกคำ พี่จะโทรให้แม่พี่ถามแกแทนนะ”
“อย่านะพี่ภัทร คือ คุณตรีวิญน่ะสนใจไอ้พิม แต่ไอ้พิมน่ะแนนไม่แน่ใจ”
“ปล่อยแบบนี้ไม่ได้แล้ว”

อีกด้านหนึ่งที่คอนโดเอกพล ปราสินีนอนเพลียหมดแรงเพราะเวียนหัวอยู่ที่โซฟา เอกพลแต่งตัวหล่อเดินออกมาจากห้องพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้า เอกพลมองปราสินีที่ดูเปลี้ยๆ อย่างรำคาญตา
“เป็นอะไร”
“ปลาไม่สบายน่ะค่ะ พี่เอกอยู่เป็นเพื่อนปลานะคะ”
“พี่ต้องไปทำงาน ไม่สบายก็ไปหาหมอซะ”
“พี่เอก วันนี้พี่ดูเนี้ยบผิดปกตินะคะ” เอกพลชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ
“ไปทำงานก็ต้องให้มันดูดีสิ อย่ามาจับผิดนะพี่ไม่ชอบ” เอกพลเดินออกไป ปราสินีมองอย่างสงสัยแล้วขยับลุกขึ้น
การะเกตุขับรถมาจอดหน้าคอนโดเอกพล เอกพลเดินออกมาพร้อมพระเป๋าเสื้อผ้า ปราสินีตามลงมาเห็นเอกพลขึ้นรถ พยายามมองแต่เห็นการะเกตุที่ใส่แว่นดำขับรถ การะเกตุออกรถไป ปราสินีมองตามอย่างไม่สบายใจแล้วกดมือถือ

เสียงมือถือเอกพลดัง เอกพลยกขึ้นมาเห็นว่าเป็นปราสินีโทรมา เอกพลกดวาง เสียงมือถือยังดังอีก การะเกตุหันมอง
“ทำไมไม่รับล่ะ”
“พวกตื้อทำบัตรเครดิตน่ะครับ”
เอกพลกดปิดเครื่อง
“กว่าจะถึงคงหลายชั่วโมง”
“คุณเกตุทานอะไรมาหรือยังครับ”
“ฉันไม่ค่อยหิวข้าว” การะเกตุบอกแล้วหันมามองเอกพลอย่างยั่วๆ “แต่ถ้ามีอะไร น่าสนใจ ฉันอาจจะอยาก...กินก็ได้”
เอกพลมองการะเกตุอย่างเข้าใจ
“แต่เราจะไปถึงช้าน่ะสิครับ”
“ถึงเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น”
“ถ้าอย่างนั้น ผมรู้แล้วว่าเราจะไปกินกันที่ไหนดี”
เอกพลบอกยิ้มๆ การะเกตุมองเอกพลอย่างพอใจ
ปราสินีพล่านที่เอกพลไม่ยอมารับสาย พยายามจะกดโทรซ้ำ ๆ แต่เอกพลก็ปิดเครื่องไปแล้ว
“ปิดเครื่องเหรอ...ไปกับใครนะ”

ส่วนที่รีสอร์ทบูธของลัลนาและพิมภาถูกจัดเรียบร้อย
“ถ้าจัดบูธเรียบร้อยแล้ว เรามีเวลาสองชั่วโมงก่อนที่ลูกค้าจะเดินทางมาถึง” พิมภาบอกแล้วหันไปทางผู้จัดการที่รออยู่ “ผู้จัดการคะ”
ผู้จัดการนำกุญแจห้องพักมาให้
“กุญแจห้องพักครับ”
ลัลนารับกุญแจออกไป พิมภารับกุญแจจากผู้จัดการมาแจกให้เดียกับฤทธิ์
“แล้วของฉันล่ะ” นีนทิกานต์ถาม
“แกมานอนกับฉัน”
“แล้วคุณต้นล่ะ”
“เขาก็ไปนอนห้องเขาสิ”
“ตั้งแต่มาถึงยังไม่เจอคุณต้นเลยเขาหายไปไหน” นันทิกานต์ถามขึ้นมาทำให้พิมภานึกได้
“นั่นสิ แนนแกไปที่ห้องก่อน เดี๋ยวฉันตามไป”
“แน่ะอย่าบอกนะว่าพูดปุ๊บก็ห่วงปั๊บ”
“ถ้าฉันถึงห้องแกยังแต่งตัวไม่เสร็จแกโดนแน่”
พิมภาเดินแยกไป นันทิกานต์แซวตามหลัง
“ไอ้แบบนี้มันอารมณ์เสียกลบเกลื่อนนะเพื่อน”
นันทิกานต์มองกุญแจแล้วเดินฮัมเพลงไปอย่างอารมณ์ดี

พิมภาเดินมาตามทางเดิน จู่ๆ ภัทรพลก็โผล่มา
“พี่ภัทร อยู่ๆ ก็โผล่มาตกใจหมด”
“แกเดินตามหาใคร”
“หาคุณต้นน่ะสิ”
“อ้อ อยู่ใต้ต้นไม้ทางโน้นแน่ะ” พิมภาเดินไปตามที่ภัทรพลบอก พิมภาเดินไปเห็นฤชวีนอนปูผ้าหลับอยู่ในสวนใต้ต้นไม้ “คงน็อคทำงานทั้งคืน ข้าวก็ไม่กิน”
“แล้วทำไมพี่ไม่เตือนเขาล่ะ”
“แล้วทำไมแกเป็นเมียแท้ๆ แกไม่ดูแล ฮะ”
“เอ่อ คือ ฉัน...” พิมภาอึ้งรีบเปลี่ยนเรื่อง “พี่ภัทรไปสั่งข้าวมาให้คุณต้นหน่อยสิ ตื่นแล้วจะได้ทานเลย”
“แล้วแกล่ะ”
“ฉันจะ...” พิมภาจะบอกว่าจะอยู่ดูเขาแต่ยังไม่ทันพูด เสียงตรีวิญก็ดังขึ้นซะก่อน
“คุณพิมครับ” พิมภากับภัทรพลหันไปมองจึงเห็นตรีวิญกำลังเดินเข้ามาหา “คือ...” ตรีวิญยื่นกุญแจคีย์การ์ให้ดู “ผมไม่รู้ว่าห้องนี้อยู่ทางไหนน่ะครับ”
“ทำไมไม่ถามพนักงานล่ะครับ พิมมันก็แขกจะรู้อะไร” ภัทรพลบอกอย่างไม่พอใจ ตรีวิญมองว่าภัทรพลเป็นใคร
“คุณตรีวิญคะนี่พี่ภัทร พี่ชายของพิมค่ะ” พิมภาแนะนำ
“สวัสดีครับ” ตรีวิญยื่นมือจะจับมือ
“ผมไม่ชอบทักทายแบบฝรั่ง ผมคนไทย”
ตรีวิญอึ้งๆ ที่ภัทรพลดูจะไม่ชอบหน้าตัวเอง พิมภาเห็นว่าภัทรพลชักจะกวนประสาทจึงรีบตัดบท
“เดี๋ยวพิมพาคุณตรีวิญไปเองค่ะ ทางนี้ค่ะ”
พิมภาพาตรีวิญออกไป ภัทรพลขัดใจ ภัทรพลมองไปทางฤชวีเห็นว่าฤชวีลืมตามองอยู่
“คุณต้น คุณรู้ใช่ไหมว่าไอ้หน้าขาวมันจีบไอ้พิมอยู่” ฤชวีนิ่ง “คุณยอมให้มันมายุ่งกับยัยพิมได้ยังไง ต้องกำราบยัยพิมซะบ้างนะคุณ”
“ผมไม่มีสิทธิ์หรอกครับ” ภัทรพลสะดุดหู
“หมายความว่ายังไงไม่มีสิทธิ์”
ฤชวีไม่ตอบลุกขึ้น
“ผมจะไปเช็คความเรียบร้อยของงานสักหน่อย ไปก่อนนะครับ”
ฤชวีเดินหนีไปเลย

“น้องเขยป๊อดอย่างนี้ พี่ต้องประกาศศักดาให้แล้ว”
ฤชวีเดินหน้าตึงจะเข้าไปที่ห้องผู้จัดการ พิมภาเดินกลับมาจากที่ไปส่งตรีวิญที่ห้อง


“คุณต้น พี่ภัทรสั่งอะไรให้คุณทานหรือยัง”
“ผมหิว ผมก็จัดการเองได้” ฤชวีบอกเสียงเรียงบ ท่าทางตึงๆ พิมภามองฤชวีที่ดูหน้าตึงๆ
“นี่คุณเป็นอะไร”
ฤชวีจะไม่ตอบ จะเดินไป แต่พิมภาดึงไว้
“คุณต้น ฉันถามว่าคุณเป็นอะไร”
“ผมไม่อยากตอบ”
“เดี๋ยวจะโมโหอีกหรือไง เรื่องอะไรอีก”
“พาคุณตรีวิญไปที่ห้องแล้วใช่ไหมครับ”
“อืม...คุณรู้ได้ยังไง”
“ผมรู้เรื่องคุณทุกเรื่อง แต่คุณคงไม่เคย...”
“ไม่เคยอะไร”
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”
ฤชวีไม่ยอมให้พิมภาดึง เดินไปเลย
“คุณต้น วัยทองหรือไงเนี่ย เหวี่ยงจั๊ง...ฉันไม่ง้อคุณหรอกนะ”
ฤชวีฟังแต่ไม่หยุดเดินไป พิมภาหัวเสีย

พิมภาเดินกลับมาที่ห้องอย่างหัวเสีย แล้วส่งเสียงถามนันทิกานต์ทั้งที่ยังไม่เห็นตัว
“ไอ้แนนแต่งตัวเสร็จหรือยัง”
นันทิกานต์เสียงดังวิ่งมาจากระเบียง มือปิดตรงส่วนไมค์ของโทรศัพท์มือถือ นันทิกานต์พยายามจะพูดเสียงเบาไม่ให้ลอดเข้าไปในโทรศัพท์
“ไอ้พิม แย่แล้ว”
“อย่าบอกนะว่ามีเรื่อง”
“ก็คุณวรุฒเซเลบฯที่จะเชิญมาขึ้นเวทีคู่กับคุณตรีวิญน่ะสิ ฉันเห็นว่ามันผิดเวลาก็เลยโทรไปถามเขาว่าอยู่ที่ไหน”
“แล้วเขาอยู่ที่ไหน”
นันทิกานต์ชี้ที่มือถือในมือว่าเขายังอยู่ในสาย
“นครศรีธรรมราช” พิมภาตกใจ
“แต่เราจัดที่เพชรบูรณ์นะ ไปโน่นได้ไง”
นันทิกานต์พยายามไม่ให้เสียงรอดไปในโทรศัพท์
“เขารอสายอยู่จะเอายังไง”
“แกขอโทษเขานะ ว่าคราวหน้าคงมีโอกาสร่วมงานกัน “
นันทิกานต์ยกนิ้วโอเค แล้วเดินไปที่คุยที่ระเบียง พิมภาหน้าเครียด นันทิกานต์เดินกลับมา
“คุณวรุฒน์บอกว่าแผนที่ๆ ส่งไปมันเป็นที่นครศรีธรรมราชน่ะสิ พลาดได้ยังไง”
“ไม่ใช่พลาดหรอก ฉันว่างานนี้มีคนแกล้งเรา”
“ยัยลัลน่ะเหรอ”
“โอ้ย อีกไม่กี่ชั่วโมงจะเริ่มงานจะไปหาเซเลบฯที่ไหนมา” พิมภาถึงกับเครียด
“ตัดช่วงนี้ออกไปมั้ย”
“ไม่ได้งานนี้จัดเพื่อคุณตรีวิญ ถ้าตัดไป คุณสุจะต้องไม่พอใจแน่ๆ”
“แล้วจะไปหาใครมาแทนตอนนี้” มือถือนันทิกานต์ดัง นันทิกานต์กดรับ “ว่าไงเดีย ลูกค้าเริ่มมาแล้วเหรอ เดี๋ยวพี่จะรีบไปกันเดี๋ยวนี้”
พิมภากับนันทิกานต์ต้องรีบแต่งตัวด่วน

ฤชวีมาคอยดูแลความเรียบร้อยอยู่ที่ห้องจัดเลี้ยง โดยคอยสั่งการให้ผู้จัดการคุมพนักงานในการจัดวางอาหาร บริการเครื่องดื่ม ภัทรพลมายืนสังเกตการณ์หยิบเครื่องดื่มเดินเข้ามาข้างฤชวี
“พวกที่มางานเป็นใครกันบ้างล่ะคุณต้น”
“เห็นคุณพิมว่ามีคู่ค้า

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 18 ธ.ค 2555

ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพร
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manage