@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 2 ม.ค 2556

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 2 ม.ค 2556

“หนีคุณย่ากับว่าที่คู่หมั้นมาแน่ะ มาถึงก็นั่งซึม บอกว่าเจอคุณพิมไปกับคุณตรีวิญน่ะ”
มิ้นท์เปิดประตูเข้าไปเห็นฤชวีนั่งหน้าเศร้ามาก มิ้นท์เข้าไปทิ้งตัวลงนั่งข้างฤชวีแบบเต็มแรง
“นั่งซังกะตายแบบนี้ อย่าบอกใครนะว่าเป็นพี่ชายมิ้นท์อ่ะ อาย คนวงศ์บริบูรณ์ไม่เคยท้อ แล้วพี่ต้นของมิ้นท์ไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ”
“แต่คราวนี้พี่คงต้องยอมแพ้ พี่สู้ตรีวิญไม่ได้จริงๆ”
“ไม่จริงเลยพี่ พี่ต้นของมิ้นท์พร้อมทุกอย่างจริงมั้ยพี่กิ่ง”
“หน้าตา การศึกษา อาชีพ คุณสมบัติหนุ่มฮอทแห่งปีได้เลยนะ”
“แล้วพี่ก็ดีกับพี่พิมขนาดนี้ ชนะใจพี่พิมได้อยู่แล้วไม่มีปัญหา ที่สำคัญนะพี่ ความรักชนะทุกอย่าง” มิ้นท์บอกอย่างมั่นใจ

“แต่เราคุยกันคนละเรื่อง ในขณะที่คุณพิมกับทางโน้นเขาคอเดียวกัน”
“พูดอะไรก็เข้าใจว่าอย่างนั้นเถอะ”
“โอ้ย! คนอยู่ด้วยกันเหมือนกันทุกอย่างคงน่าเบื่อตาย”
“มิ้นท์ คุณพิมยอมบอกเรื่องที่พี่เป็นสามีกำมะลอกับเขา”



“จะว่าไปเรื่องสำคัญแบบนี้คุณพิมไม่น่ายอมบอกคนอื่นง่ายๆ นะ เพราะถ้าความแตกคุณพิมจะโดนหนักสุด” กิ่งแก้ววิเคราะห์
“แสดงว่าคุณพิมแคร์เขามาก...มากกว่า...” ฤชวีจ๋อย
“แล้วต้นคุยกับคุณพิมหรือยังว่าทำไม” ฤชวีส่ายหน้า
“เขาทำขนาดนี้ ยังต้องคุยอะไรอีก”
กิ่งแก้วเริ่มรำคาญ
“ต้นกำลังเป็นผู้ชายงี่เง่านะเนี่ย ไม่คุยให้รู้เรื่อง แล้วถ้าจริงๆ คุณพิมไม่ได้เป็นคนบอกล่ะ ไม่เท่ากับต้นโดนฝ่ายโน้นปั่นหัวเล่นเหรอ”
“แถมเปิดโอกาสให้สุนัขคาบไปรับประทานด้วยนะ พี่ต้น มิ้นท์ไม่อยากมีพี่ชายงี่เง่าหรอกนะ เอาให้รู้เรื่องก่อนแล้วค่อยงอนได้ป่ะ”
“ไหนต้นบอกคุณพิมเป็นอีกครึ่งของชีวิตที่ตามหาไง ขาดเขาแล้วทนได้เหรอ”
กิ่งแก้วกับมิ้นท์มองลุ้นๆ ฤชวีคิดๆ แล้วตัดสินใจ

วันต่อมานันทิกานต์เดินเข้ามาที่หน้าห้องทำงานของพิมภายังไม่ทันจะผลักประตู
“แนน”
นันทิกานต์หันมา ลัลนากับซูซี่ถือหนังสือพิมพ์เข้ามา
“น้องแนนเห็นข่าวนี้หรือยังคะ”
นันทิกานต์รับมาดูเห็นภาพฤชวีถ่ายคู่กับการะเกตุ
“คุณหญิงชุติภาเปิดตัวว่าที่คู่หมั้นสาวของฤชวี วงศ์บริบูรณ์ เอ แล้วภรรยานักการตลาดหายไปไหนน้า หรือว่าขาเตียงจะไม่มั่นคงซะแล้ว เฮ้ย นี่ไอ้พิมเห็นข่าวนี้หรือยัง”
“มาถึงก็เก็บตัวอยู่ในห้องโน่น”
นันทิกานต์รีบเดินไปที่ห้อง ลัลนากับซูซี่ตาม
ภายในห้องพิมภาเห็นภาพข่าวฤชวีกับการะเกตุ น้ำตาพิมภาร่วงใส่ภาพหลายหยด นันทิกานต์เปิดประตูเข้ามาโดยมี ลัลนา ซูซี่ตามเข้ามา
“ไอ้พิม”
พิมภาลุกขึ้นทันทีไม่ให้สามสาวเห็นหน้าชัด
“ฉันปวดหัว ฝากลาป่วยด้วย”
พิมภาไม่รอให้ใครถาม คว้ากระเป๋าเดินสวนออกไปทันที
“ไอ้พิม ไอ้พิม เอ้า มันรู้เรื่องมั้ยเนี่ย”
ลัลนามองที่โต๊ะทำงานพิมภาเห็นหนังสือพิมพ์กางอยู่ ซูซี่มองตามลัลนารีบเข้าไปดู
“โป๊ะแตกค่ะน้องแนน ไม่ต้องสงสัยแล้วค่ะ”
ซูซี่ชี้ที่หนังสือพิมพ์ที่กางอยู่ นันทิกานต์เข้าไปดูแล้วชะงัก
“ลัล พี่ซูซี่ ไอ้รอยด่างๆ ตรงภาพนี่มันรอยหยดน้ำป่ะ” นันทิกานต์มองบนโต๊ะ “แก้วน้ำก็ไม่มี”
“พี่วิเคราะห์ว่าหยดน้ำที่มีมวลแบบนี้ไม่ใช่น้ำเปล่าแน่ค่ะ ต้องหยดน้ำตาของน้องพิมแน่ๆ”
“ตามนิสัยพิม ต้องอาละวาดหรือตามไปเชือดให้รู้เรื่องนะ” ซูซี่กับนันทิกานต์มองลัลนาอย่างเห็นด้วย “แต่ถ้ามาแนวน้ำตาร่วงนี่ ลัลว่ายัยพิมน่ะ เจ็บ...เจ็บมากด้วย”
“โถ โดนเจาะไข่แดงแล้วนี่คะ ไม่เจ็บก็เกินไปแล้ว”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วย”
“เอ้า น้องแนนขา สาวมั่นอย่างน้องพิมจะเสียน้ำตาก็มีเรื่องเดียวล่ะค่ะ เสียท่า เสียตัว ได้แล้วทิ้งน่ะค่ะ”
“พี่ซูซี่”
“พี่ก็พูดไปตามเหตุการณ์น่ะค่ะ แต่พี่ว่าใช่นะคะ”
นันทิกานต์ ลัลนามองซูซี่แบบมึงยังไม่เลิก แล้วหันมองกันอย่างกังวล

พิมภาเดินเข้ามาที่หน้าคอนโดแล้วชะงักที่เห็นฤชวียืนรออยู่ ฤชวีเห็นพิมภารีบเข้าไปหาทันที
“คุณพิม”
“มาทำไม”
“ผมอยากรู้ว่าคุณบอกคุณตรีวิญหรือเปล่า เรื่องที่ผมเป็นสามีกำมะลอของคุณ”
พิมภาชะงักหันมองฤชวี
“ฉันจะบอกหรือไม่บอกแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ”
“มันสำคัญกับผมมาก บอกผมนะครับคุณพิม”
“ตอนนี้คงไม่มีอะไรสำคัญกับคุณเท่ากับคู่หมั้นของคุณแล้วล่ะมั้ง ฉันไม่ว่าง” พิมภาจะเดินเข้าตึก แต่ฤชวีไม่ยอมจับมือพิมภาไว้ “ปล่อย”
“คุณตอบผมมาก่อน”
พิมภาพยายามจะสะบัดแต่ไม่หลุด พิมภาจึงหัวเสียสะบัดเสียงใส่
“ฉันไม่ได้บอกพอใจหรือยัง”
“แล้วทำไมคุณตรีวิญถึง...”
เสียงบีบแตรดัง รถกระบะวิ่งเข้ามาจอด ฤชวีกับพิมภาต้องขยับหลบ ตรีวิญลงมาจากรถ
“คุณตรีวิญ”
“ขนของขึ้นไปที่ห้องผมเลยนะ” ตรีวิญสั่งคนขับรถ
“ห้องคุณ” ฤชวีทำหน้างง ตรีวิญยิ้ม
“ผมจะย้ายมาอยู่ที่คอนโดนี้น่ะครับ อยู่ชั้นสี่”
ฤชวีหันมองพิมภา พิมภาอึ้งเหวอเหมือนกัน

ภัทรพล พิมมาลา ภาณุวัฒน์มองหน้ากันอึ้งๆ แล้วหันมองตรีวิญที่ยื่นกล่องให้ยิ้มอย่างเป็นมิตรที่สุด
“ของฝากครับ ในฐานะเพื่อนบ้านคนใหม่ ผมฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
“คุณก็อยู่คอนโดของบริษัทอยู่แล้วนี่ ย้ายออกมาทำไม”
“ก็ที่คอนโดโน้น ผมไม่รู้จักใคร มันเหงาๆ น่ะครับ มาอยู่ที่นี่อย่างน้อยก็มีคุณพิมเป็นเพื่อน เวลาจะปรึกษางานก็สะดวกจริงมั้ยครับคุณพิม”
พิมภาจำต้องรับคำ
“ค่ะ”
“ต่อไปนี้เวลาไปทำงานก็ไปพร้อมผม สะดวก ประหยัดทรัพยากรด้วย” ตรีวิญบอกยิ้มๆ
“หน้าตาคุณตรีวิญไม่บ่งบอกเลยนะว่าเป็นพวกอนุรักษ์”
“ภัทร ถึงคุณตรีวิญจะดูหนา...”
“พ่อจ๊ะ”
“หนาแน่นในทางธุรกิจ แต่คนเรามันต้องมีมุมดีๆ บ้าง เลวอย่างเดียวก็คงไม่ใช่คนจริงมั้ยครับ”
“พ่ออย่าใช้คำรุนแรงแบบนั้นสิจ๊ะ คุณตรีวิญจะรู้สึกไม่ดีนะ”
“พ่อไม่ได้หมายความว่าคุณตรีวิญเขาเลว พ่อพูดถึงคนทั่วๆ ไป ภาพรวมน่ะ”
“แม่ก็คิดมาก พ่อไม่ได้ว่าคุณตรีวิญเลว ชั่วอะไรสักหน่อย คุณตรีวิญไม่คิดมากหรอก จริงมั้ยครับ” ภัทรพลยิ้มให้ตรีวิญ ตรีวิญฝืนยิ้มรับ
“ครับ พรุ่งนี้ผมมารับนะครับ”
“ไม่จำเป็นหรอกครับ ผมพาคุณพิมไปเองจะดีกว่า” ฤชวีบอก พิมพาจึงพูดแทรกอย่างประชด
“พิมจะไปพร้อมคุณตรีวิญค่ะ จะได้คุยงานกันด้วย พิมจะรอนะคะ คุณตรีวิญ”

ทุกคนอึ้ง ตรีวิญมองฤชวียิ้มอย่างผู้ชนะ ฤชวีมองพิมภาอย่างน้อยใจ
พิมภาเข้ามาในห้อง ฤชวีตามเข้ามา
“คุณพิม คุณตรีวิญรู้เรื่องที่ผมเป็นสามีกำมะลอของคุณได้ยังไง”
“นี่คุณพูดเรื่องนี้หลายครั้งแล้วนะ พูดอย่างกับคุณตรีวิญเขารู้อย่างนั้นล่ะ”
“ใช่ เขาบอกผมว่าเขารู้”
พิมภามองฤชวีอย่างตกใจ
“จริงเหรอ”
“คนที่รู้เรื่องนี้มีแค่เรา...เอ่อ คุณกับผม ผมไม่ได้บอก...” ฤชวีมองพิมภา พิมภาหัวเสียที่โดนโทษ
“ทำไมถึงคิดว่าฉันปากสว่างนัก มันเป็นเรื่องน่าอวดหรือไงถึงต้องเล่าให้ใครต่อใครฟัง”
“ก็เขาสำคัญกับคุณมาก มากจนยอมบอกทุกสิ่งทุกอย่างกับเขา”
พิมภาหงุดหงิดจึงประชด
“โอเค แล้วถ้าฉันบอกเขาแล้วจะทำไม”
ฤชวีโกรธคิดว่าพิมภายอมรับแล้วว่าบอกจริง
“แล้วเรื่องของคุณกับผมล่ะมันคืออะไร คืนนั้นมันไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย ผมมองคุณผิดไปจริงๆ เรื่องคืนนั้นมันคงเป็นแค่การฆ่าเวลาของคุณใช่มั้ย คุณไม่ถืออย่างนั้นสิ”
พิมภาโกรธมากจะตบฤชวี แต่ฤชวีจับมือพิมภาไว้ไม่ให้ตบ พิมภาโกรธจนน้ำตาร่วง
“คุณดูถูกฉันมากไปแล้ว” พิมภาสะบัดสุดแรงแล้วผลักฤชวีออกไปจากห้อง “ออกไป ไปให้พ้นหน้าฉันเลย ไป๊”
ฤชวีไม่ยอมแต่พิมภาก็ผลักฤชวีออกไปจากห้องจนได้
“ออกไปเดี๋ยวนี้ ไป”
ภัทรพล ภาณุวัฒน์ พิมมาลาที่นั่งอยู่ที่มุมรับแขกหันมองเห็นว่าพิมภาผลักฤชวีออกมา พิมภาเดินกลับเข้าไปในห้องแล้วออกมาพร้อมกับขว้างหมอนกับผ้าห่มใส่ฤชวี แล้วปิดประตู ปัง ทุกคนมองฤชวี ฤชวีหนักใจ
“ไม่ต้องให้ถามนะ”
ภัทรพล ภาณุวัฒน์ พิมมาลาย้ายไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวพลางมองไปทางเก้าอี้หัวโต๊ะแล้วมองฤชวีแบบว่าที่ของผู้ต้องหาอยู่นี่ ฤชวีลำบากใจแต่ต้องลงไปนั่งต่อหน้าทุกคนอย่างผู้ต้องหาที่ต้องสารภาพ

เช้าวันรุ่งขึ้น พิมภาแต่งตัวเรียบร้อยออกมาจากห้องแล้วชะงักที่เห็น ฤชวี ภัทรพล ภาณุวัฒน์ พิมมาลานั่งอยู่ที่โต๊ะแต่ไม่มีอาหารเช้าไม่มีอะไรเลย พิมภามองฤชวีอย่างเย็นชา
“พิมไปทำงานก่อนนะคะ”
“เดี๋ยว พิมมานั่ง คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”
พิมภามองฤชวีที่มองมาอย่างตัดพ้อ
“พิมไม่มีอะไรจะคุย”
“พิม มานั่งตรงนี้”
เสียงกริ่งดัง พิมภารีบไปเปิดประตู ตรีวิญเดินเข้ามา
“พร้อมหรือยังครับคุณพิม”
“ตอนนี้พิมยังไม่ว่าง” ภัทรพลบอก
ตรีวิญมองพิมภาว่ามีอะไร
“พิมพร้อมแล้วค่ะ ไปกันเถอะค่ะ”
“พิม”
พิมภาปิดประตูไม่สนใจใครทั้งนั้น ทุกคนหันมองฤชวี ฤชวีจ๋อย
“ถ้าอย่างนั้นพ่อกับแม่จะไปจัดการส่วนของพ่อ”
“ทางยัยพิมภัทรจัดการทีนะ”
“ขนาดพ่อกับแม่ยังเอาไม่อยู่ ผมว่างานนี้ต้องมีทีมเสริม”
ทุกคนมองภัทรพลว่าหมายถึงใคร

ภัทรพลมาที่บริษัทนารี ลัลนากับนันทิกานต์ทำหน้าตกใจกับสิ่งที่ภัทรพลบอก
“คุณต้นยอมรับแล้วเหรอคะ”
“ฟีดเจอริ่งกันแล้วจริงๆ ด้วย แต่เรื่องแบบนี้คุณต้นไม่น่าพูดเลย”
“นั่นสิกินในที่ลับมาไขในที่แจ้งได้ยังไง”
ภัทรพลยกมือห้าม
“ไม่ได้ยอมพูด แต่โดนเค้นจนหน้าเขียวถึงจะยอมคายออกมา”
“ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทีมที่เค้นน่ะเป็นใคร” นันทิกานต์มองภัทรพลอย่างรู้ทัน
“ว่าแล้วเชียว ยัยพิมมันถึงออกแนวดราม่าแทนที่จะบู๊ล้างผลาญตามนิสัย”
“แต่ที่พี่ข้องใจคือไอ้ตรีวิญรู้เรื่องที่สองคนนั้นเป็นสามีภรรยาหลอกๆ จากใคร” ภัทรพลมองนันทิกานต์กับลัลนา
“เดี๋ยวนะคะ ฟังดูแล้วน้องพิมกับคุณต้น” ซูซี่ชัดขึ้นมา ลัลนาจึงหันมามองซูซี่
“ถ้าคราวนี้เรื่องหลุดไปถึงคนอื่น ลัลจะไม่ปล่อยผ่านเหมือนคราวที่แล้วนะคะ”
“อะไรนะคะ ช่วงนี้พี่หูตึงอ่ะค่ะ ฟังอะไรไม่ค่อยได้ยิน”
ภัทรพลหันมองนันทิกานต์
“แนนเปล่านะ” นันทิกานต์รีบบอกเสียงหลง
“ลัลไม่ทำเรื่องอย่างนั้นให้เสียแต้มหรอก”
“ผมก็ว่าอย่างนั้น งั้นก็แสดงว่ายัยพิมบอกน่ะสิ แต่มันจะบอกจริงเหรอเปล่า”
“พูดยากค่ะ ผู้ชายก็ตามทำคะแนน พิมก็ดูปลื้มๆ อยู่ใช่ไหมแนน “
“มีคนมาสนใจมันก็คงกิ๊วก๊าวบ้าง แต่ไอ้พิมมันไม่ได้รักชอบเป็นแฟนหรอก เพราะแนนว่าไอ้พิมน่ะมันรักคุณต้น ฟันธง”
“พี่ก็ว่าอย่างนั้น ถ้างั้นพี่คงต้องไปเจรจากับคุณย่าคุณต้นซะแล้ว”
“แล้วพี่จะไปคุยอะไรกับเขา”
“ยังไม่รู้แต่พี่ไม่ยอมให้คุณต้นกับยัยพิมเลิกกันแน่ๆ”
“แต่ทางคุณย่าของคุณต้นไม่ชอบยัยพิมแล้วก็อยากได้ยัยการะเกตุเป็นสะใภ้นี่คะ คุณจะไปคุยยังไง”
“อย่างน้อยๆ ก็เรื่องที่การะเกตุคั่วอยู่กับไอ้เอกพลนั่นไง ถือตัวอย่างนั้นไม่ยอมได้หลานสะใภ้กร้านโลกหรอก”
“แต่เราไม่มีหลักฐานนี่ เขาจะเชื่อเหรอคะ”
จู่ ๆ ปราสินีเปิดประตูเข้ามาทุกคนอึ้งเงียบ
“ปลามารับเทปโฆษณาตัวที่สองของคุณฤชวีค่ะ”
ปราสินียิ้ม ทุกคนมองหน้ากันว่าปราสินีได้ยินหรือไม่

เอกพลขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถ เอกพลลงจากรถ
“ไอ้เอกพล”
เอกพลหันมา ภาณุวัฒน์ต่อยเอกพล ผัวะ เอกพลล้มคว่ำไปที่เท้าของพิมมาลาที่ยืนอยู่อีกมุม เอกพลเงยหน้ามองแล้วตกใจ
“คุณแม่”
ภาณุวัฒน์เข้ากระชากคอเสื้อเอกพล
“ลุกขึ้นมา ไอ้ชั่ว” ภาณุวัฒน์ต่อยซ้ำไปอีกผัวะ “วันนี้แกต้องตาย”
“หยุดนะ” ภาณุวัฒน์ชะงัก การะเกตุก้าวเข้ามา “คุณเป็นใคร เข้ามาทำร้ายคนของฉันทำไม”
เอกพลรีบวิ่งมาหลบหลังการะเกตุ
“คุณการะเกตุครับ นี่พ่อแม่ของพิมภาครับ”
การะเกตุมองภาณุวัฒน์กับพิมมาลาอย่างเหยียดๆ
“พ่อแม่ของพิมภา”
“คนนี้ไงพ่อ ที่ย่าคุณต้นอยากให้หมั้นกับคุณต้น” พิมมาลาบอกภาณุวัฒนร์แล้วมองการะเกตุเหยียดคืน “อยากจะงาบคุณต้น แต่ว่าอด”
การะเกตุชักฉุน
“ออกไป ไม่งั้นฉันจะแจ้งความ”
“ดีเลย ไปที่โรงพัก ผมจะได้เรียกลูกสาวผมมาแจ้งความจับมัน ข้อหาลักพาตัวและพยายามจะทำร้ายร่างกายลูกสาวผม”
การะเกตุรู้ว่าภาณุวัฒน์หมายถึงเอกพล เอกพลไม่กล้าสบตาภาณุวัฒน์ การะเกตุยิ้มร้ายๆ
“อยากประจานลูกสาวตัวเองให้เป็นข่าว เสียหายถึงโคตรเหง้าหรือไง ครอบครัวนี้หน้าหนาดีนะ ลูกสาวก็แย่งคู่หมั้นชาวบ้าน พ่อก็ชอบเป็นข่าว น่าสมเพช”
“แย่งคู่หมั้นยังไม่เท่าไหร่ แต่รู้ว่าเขามีผัวแล้วยังจะเอานี่เรียกว่า ไร้ยางอายนะ” พิมมาลาสวนกลับทำให้การะเกตุโมโห

“แก! พวกแกต้องการอะไร”
ภาณุวัฒน์ไม่สนใจการะเกตุมองเอกพลด้วยสายตาสุดเหี้ยม
“ไอ้เอกพล ถ้าแกมาแตะต้องลูกสาวฉันอีกล่ะก็ แกได้ย้ายไปนอนในคุกแน่”
“แค่อดีตตำรวจแก่ๆ อย่ามาเบ่งดีกว่า”
“พ่อพิมน่ะไม่ใหญ่แต่ ลุงของพิมเป็นรองผบ.ตร.นะครับ” เอกพลบอกการะเกตุ การะเกตุมองเอกพลว่าจริงเหรอ
“เป็นคนมีสีแล้วทำไมจะใช้อำนาจทางมิชอบ ฉันจะฟ้อง” การะเกตุยังไม่ยอมแพ้บอกออกมา
“ปกป้องสุดตัวแบบนี้นะพ่อ สงสัยจะสมรู้ร่วมคิด แบบนี้ก็ต้องให้พิมแจ้งความนะพ่อจะได้สาวถึงตัวการใหญ่ ก็ดีนะเราชอบเป็นข่าวฉาวซะด้วย คนธรรมดาอย่างเราไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว แต่พวกเซเล็บ ขี้เล็บนี่เขาจะต้องเอาปี๊บคลุมหัวเดินน่ะสิ”
“ขู่ฉันเหรอ”
“ผมเป็นคนตรง ใครทำผิดมันต้องได้รับโทษ ถ้าคิดจะทำดำให้เป็นขาวล่ะก็ คงจะยาก วันนี้ฉันแค่มาเตือน แต่ครั้งหน้า แกต้องแลกกับน้ำตาลูกสาวฉันด้วยชีวิต”
เอกพลหนาวไม่กล้าสบตาภาณุวัฒน์ ภาณุวัฒน์มองเอกพลอย่างคาดโทษ พิมมาลามองการะเกตุกับเอกพลรู้ว่าทั้งคู่เป็นคู่ขากัน
“คุณนี่สวยนะ เสียดายรสนิยมต่ำ”
การะเกตุฉุนจะเอาเรื่อง
“สงสัยต้องโทรหาท่านรองจริงๆ แล้วม๊าง คนบงการไอ้คนเลว ท่าทางมันจะอยู่แถวนี้” ภาณุวัฒน์บอก การะเกตุจำต้องถอย “กลับเถอะแม่ แค่นี้ ไอ้ชั่วนั่นมันก็คงรู้แล้วล่ะว่าไม่ควรวอนหาเรื่อง”
ภาณุวัฒน์พาพิมมาลาออกไป การะเกตุมองตามแค้นๆ เอกพลหัวหดไม่กล้าพูดอะไร
“พวกมันไม่จบแค่นี้หรอกเอกพล คุณซวยแน่”
“คุณต้องช่วยผมนะ”
“เกี่ยวอะไรกับฉัน จะถูกจับถูกอุ้มมันก็เรื่องของคุณ”
“แต่คนบงการก็คือคุณ”
“ใครจะเชื่อแก”
เอกพลหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดplayให้คลิปวีดีโอทำงาน การะเกตุเห็นภาพตัวเองกำลังนัวเนียกับเอกพล การะเกตุตกใจมองเอกพล เอกพลแสยะยิ้ม การะเกตุอึ้งในความเลวของเอกพล
“เพราะฉะนั้น หน้าที่ของคุณก็คือ ปกป้องผมไม่ให้ใครมาทำอะไรได้ เข้าใจไหมครับเจ้านาย”

นันทิกานต์ ลัลนา ซูซี่รอพิมภาอยู่ที่บริษัท
“น้องพิมหายไปไหนคะเนี่ย ป่านนี้ยังไม่เข้ามาอีก”
ภัทรพลเข้ามาท่าทางเหนื่อยมาก
“เป็นไงบ้างคุณภัทร”
“ไอ้พิมมันไม่อยากเอาเรื่อง พ่อผมก็เลยแค่ประกาศแสงยานุภาพ ไม่ให้ไอ้เลวเอกพลมันมายุ่งกับยายพิมอีก”
“พี่ว่าเรื่องนี้ยายการะเกตุเกี่ยวด้วยมั้ย”

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 2 ม.ค 2556

ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพร
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manage