อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 22 ธ.ค 2555
ทุกคนลุ้นว่าเท่าไหร่ นันทิกานต์เปิดอีกหน้าสีหน้าอึ้ง“เท่าไหร่ก็พูดมาสิ”
“70 เปอร์เซ็นต์”
ลัลนากับแก๊งค์ซูซี่อึ้ง เดียกับฤทธิ์ปรบมือดีใจอย่างลืมตัว พิมภายกมือให้หยุด เดียกับฤทธิ์หยุดทันที
“จะเห็นได้ว่ายังแปดเปอร์เซ็นต์ที่เหลือของคู่ค้าที่ไม่สั่งซื้อ แต่ถ้าในส่วนของลูกค้าที่เป็นผู้บริโภค กลับทำยอดได้ถล่มทลาย”
สุกัญญามองตรีวิญ
“พี่ขอให้ทางฝ่ายมาร์เก็ตติ้งทั้งหมดเอาข้อมูลจากงานครั้งนี้ไปวิเคราะห์และทำแผนในการสร้างยอดขายต่อไป”
ทุกคนรับคำ ลัลนากำมือแน่นที่ผลออกมาว่าตัวเองแพ้
ลัลนาเดินกลับหน้าห้องทำงานหน้าเครียด ซูซี่ จุ๋มจ๋ม ลิลลี่ตามเข้ามา
“เราแพ้ มันเป็นไปได้ยังไง พี่ไม่อยากจะเชื่อ”
“ถ้าพี่ลัลแพ้ หมายความว่า”
“พี่ลัลต้องลาออก”
“น้องลัลเป็นถึงลูกสาวผู้ถือหุ้น ใครก็ให้น้องลัลออกจากที่นี่ไม่ได้”
ส่วนที่ห้องทำงานพิมภา นันทิกานต์ปรบมือให้พิมภา
“แกว่ายัยลัลจะยอมลาออกมั้ย”
“ก็จะได้รู้กันไงว่ายัยนั่นจะมีค่าพอที่จะเป็นคู่แข่งฉันหรือเปล่า”
เดียเข้ามาในห้อง
“พี่พิมคะ พี่ซูซี่มาบอกว่าพี่ลัลให้ตามไปที่ห้องคุณสุค่ะ”
“มีเรื่องอะไร”
พิมพาทำหน้าแปลกใจ
ลัลนาถือจดหมายลาออกมาที่หน้าห้องสุกัญญา พิมภาเดินเข้ามาจากอีกทาง สองคนเจอกันชะงักยืนมองหน้ากัน
“เรียกฉันมาคงไม่ได้คิดจะพลิกลิ้นหรอกนะ”
ลัลนาชูจดหมายขึ้นมา
“ฉันเรียกเธอมาให้ดูว่าฉันพูดจริงทำจริง”
“ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างเธอจะรักษาคำพูด”
“คนอย่างฉันฆ่าได้หยามไม่ได้”
“เธอจะยอมทิ้งอนาคตเพื่อรักษาคำพูดอย่างนั้นเหรอ”
“ให้อยู่อย่างคนไม่มีศักดิ์ศรีฉันทำไม่ได้”
“ดี”
สุกัญญาเข้ามาเห็นลัลนากับพิมภายืนอยู่
“มีเรื่องอะไรกัน”
“ลัลจะมายื่น...” พิมพาพูดขัดขึ้นมา
“ลัลจะมาขอโทษเรื่องที่เขาดีใจกับพิมมากไปหน่อยจนเกือบทำให้เสียงานน่ะค่ะ”
ลัลนามองพิมภาว่าอะไรของมึง
“ไม่ใช่ค่ะ ลัลจะมา...”
“เธอสำนึกคุณสุก็อภัยให้แล้วจริงไหมคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วอย่ากวนคุณสุเลย ไปทำงานดีกว่า” พิมภาจะจูงมือลัลนาออกไป แต่ลัลนาสะบัดมือออก
“คุณสุคะลัลจะ...”
“พี่ไม่ได้มองว่าใครที่ทำยอดขายได้มากกว่ากัน แต่พี่มองที่ทุกคนต่างทำงานอย่างเต็มที่เพื่อให้งานประสบความสำเร็จ” สุกัญญาขัดแล้วมองพิมภา “พิมเข้าใจข้อนี้ดีใช่มั้ย”
“ค่ะ”
พิมภายิ้มรับแล้วดึงลัลนาออกไปจนได้ สุกัญญามองตามทั้งคู่ยิ้มๆ
พิมภาดึงลัลนาเข้ามาในห้อง ลัลนางง
“เธอมาขวางฉันทำไม ฉันกำลังทำตามข้อตกลง ฉันแพ้ฉันก็ต้องลาออก”
“ลัลนา ฉันเป็นคนชนะ ดังนั้นเธอจะอยู่หรือว่าจะไปมันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของฉันไม่ใช่เธอ”
ลัลนามองว่าเป็นบ้าอะไร
“จะมาไม้ไหน”
“รู้มั้ยว่าทำงานไม่มีคู่แข่งมันไม่สนุกหรอก โดยเฉพาะคนที่พอฟัดพอเหวี่ยงกับเรา”
ลัลนามองอย่างเข้าใจ
“ก็แน่ล่ะสิ เป๊ะเวอร์อย่างฉันมีคนเดียวในโลก”
“ฉันเห็นว่าเธอยังแสดงฝีมือไม่ถึงที่สุด ถึงฉันชนะมันก็ไม่สมศักดิ์ศรีของฉัน ครั้งนี้ฉันจะอนุโลมให้เธออยู่ต่อ”
“ฟังดูเป็นบุญคุณมาก”
“ถ้ามีสำนึกก็ช่วยแสดงฝีมือให้มันดีกว่านี้หน่อย”
“เธอนี่โรคจิตนะ แต่ฉันชอบ”
“ถ้าไม่จิตเท่ากันไม่เข้าใจหรอก”
“แล้วเธอจะต้องเสียใจที่ให้โอกาสฉัน”
“ทำให้ฉันเสียใจให้ได้ก็แล้วกัน”
สองคนมองหน้ากันแล้วยิ้มร้ายๆ แต่มิตรภาพแนบแน่นมากขึ้น
พิมภากลับเข้ามาในห้องทำงานแล้วชะงักที่เห็นภัทรพลอยู่ในห้องกับนันทิกานต์
“พี่มาทำอะไร”
“เบื่อก็เลยมาให้แกเลี้ยงข้าว ไป ฉันหิวแล้ว”
ภัทรพลลากพิมภาออกไป
“เฮ้ย อะไรกันเนี่ยพี่”
นันทิกานต์ตามไป
มิ้นท์กับกิ่งแก้วลากฤชวีมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
“ทำไมต้องมากินไกลถึงแถวนี้” ฤชวีถามอย่างแปลกใจ
“ก็เขาบอกว่าร้านนี้อร่อย นานๆ มิ้นท์จะเลี้ยงสักทีนะ ใช่มั้ยพี่กิ่ง”
“ใช่จ้ะ”
มิ้นท์ลากฤชวีเข้าไปในร้าน ขณะนั้นภัทรพลลากพิมภาเข้ามาที่หน้าร้าน นันทิกานต์ตามมา
“ฉันอยากกินแบบก๋วยเตี๋ยวง่ายๆ จะรีบกลับไปทำงาน”
“ก็พี่จะกินที่นี่ อย่ามากเรื่องน่า”
ภัทรพลมองเข้าไปในร้านเห็นว่ากิ่งแก้วกับฤชวีนั่งโต๊ะติดกระจก ภัทรพลกดมือถือแล้วใส่หูฟัง กิ่งแก้วมองมาเห็นภัทรพล ภัทรพลสบตากับกิ่งแก้ว
“มาแล้ว” กิ่งแก้วบอกมิ้นท์
“อะไรมาแล้ว” ฤชวีถามอย่างไม่เข้าใจ
เสียงมือถือมิ้นท์ดัง มิ้นท์รับโทรศัพท์ใส่หูฟังเหมือนกัน
“พี่กิ่งหมายถึงบริกรจะมาแล้ว งั้นรีบดูเถอะพี่สั่งอะไรกันดี”
ภัทรพลได้ยินการสนทนาก็มองพิมภาแล้วทำเป็นเห็นฤชวี
“เอ๊ะนั่นมันคุณต้นหรือเปล่า มากับใครน่ะ”
พิมภามองตามเห็นฤชวีกับกิ่งแก้ว พิมภาจ้องเลย
“สวยด้วยนะ เอ๊ะ หรือว่าแฟนเขาวะ” นันทิกานต์กระซิบกับพิมภา พิมภากระซิบตอบ
“แต่เขาบอกฉันว่าเขายังโสดนะ ผู้ชายเหมือนกันทั้งโลกโกหก”
ภัทรพลกับนันทิกานต์มองหน้ากันว่ามีปฏิกิริยาเว้ย
“จับมือเลย”
ภัทรพลบอก มิ้นท์มองกิ่งแก้วส่งสัญญาณว่าให้จับมือ กิ่งแก้วมองตอบว่าจะดีเหรอ มิ้นท์พยักหน้าให้ทำเลย
“เป็นอะไรพยักหน้างึกๆ งัก ๆ” ฤชวีถามมิ้นท์
“อ๋อ มันปวดคอน่ะพี่” มิ้นท์ส่งสายตาบังคับกิ่งแก้วว่าให้ทำ กิ่งแก้วจำใจจับมือฤชวีที่วางบนเมนูขยับออกแล้วใช้อีกมือชี้ที่เมนู
“ต้น กินอันนี้ดีมั้ย หรือว่าอันนี้ดี” อีกมือที่จับมือฤชวียังไม่ปล่อย ภัทรพลกับนันทิกานต์ตกใจบิ้วท์กันใหญ่
“เฮ้ยๆๆ จับมือด้วย ยังไงเนี่ยไอ้พิม ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร”
พิมภาโกรธเลย ภัทรพลยังใส่ต่อแต่ไม่ได้มองพิมภา
“แบบนี้แสดงว่าคุณต้นมีกิ๊กใช่มั้ย นอกใจแก” ภัทรพลยังเนียนเล่นต่อไม่ได้มองพิมภาว่าเดินไปแล้ว “แบบนี้มันต้อง...”
นันทิกานต์สะกิดภัทรพล
“พี่ๆ มันไปแล้ว”
ภัทรพลมองอีกทีพิมภาก้าวฉับๆๆ เข้าไปในร้านแล้ว ภัทรพลเหวอ รีบพูดสมอทอล์ค
“มิ้นท์ หลบเร็ว”
มิ้นท์ได้ยินให้หลบ
“มิ้นท์ไปห้องน้ำก่อนนะ”
มิ้นท์รีบลุกไปห้องน้ำก่อนพิมภาจะเข้ามา
“เดี๋ยวสิมิ้นท์” มิ้นท์รับเดินไป กิ่งแก้วเห็นพิมภาเข้ามา “ทิ้งกันเลย”
พิมภาก้าวเข้ามาที่โต๊ะ
“คุณต้น” พิมภาเสียงแข็ง ฤชวีหันไปเห็นพิมภา
“คุณพิมมาได้ยังไงครับ” ฤชวีถามอย่างแปลกใจ
“ที่ไม่สบายหายแล้วเหรอ” พิมภาถามอย่างห่วงใยแต่สีหน้าคนละเรื่องเลยเอาเรื่องมาก พิมภามองกิ่งแก้วแล้วลงนั่งข้างฤชวีหน้าตาเฉย “สวัสดีค่ะ”
พิมภาทักกิ่งแก้ว กิ่งแก้วยิ้มสู้
“สวัสดีค่ะ”
พิมภายิ้มแต่เชือดเฉือนมาก แล้วหันมาหาฤชวี
“นี่พิมว่าจะรีบกลับไปกลัวคุณจะไข้กลับอีก” พิมภาหันมาหากิ่งแก้วแสดงความใกล้ชิดฤชวีสุดชีวิต “พอดีเมื่อคืนคุณต้นเขาไม่สบายน่ะค่ะ ไข้ขึ้นสูง พิมต้องดูแลเขาทั้งคืน”
กิ่งแก้วมองฤชวี
“ต้นจะไม่แนะนำเพื่อนหน่อยเหรอ”
“ฉันไม่ใช่เพื่อนน่ะค่ะ ฉันชื่อพิมภา...ฉันเป็น ภรรยาคุณต้น”
ฤชวีเหวอ กิ่งแก้วอึ้ง ภัทรพล นันทิกานต์ มิ้นท์ที่แอบฟังตะลึงกับการสวนของพิมภาอย่างคาดไม่ถึงเหมือนกัน
ฤชวีหน้าเหวอกับการประกาศตัวของพิมภา กิ่งแก้วยิ้มขำแต่พยายามเก็บอาการ
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
ภัทรพล มิ้นท์ นันทิกานต์ที่แอบฟังพากันเยส! อย่างดีใจ
“อาการนี้หึงชัวร์” นันทิกานย์บอกอย่างมั่นใจ
“คุณต้นคะ คุณคนนี้...” พิมภาหันมาถามฤชวี
“เอ่อ นี่กิ่งแก้วครับ ลูกพี่ลูกน้องของผมแล้วก็ควบตำแหน่งเป็นบรรณาธิการสำนักพิมพ์ที่ผมทำงานอยู่ด้วยครับ”
พิมภาอึ้งแต่มองอย่างไม่ค่อยเชื่อ
“ลูกพี่ลูกน้อง ข้ออ้างหรือเปล่าคะ”
ภัทรพลส่งสัญญาณให้มิ้นท์รีบเข้าไป มิ้นท์รีบเข้าไปที่โต๊ะ
“พี่พิม สวัสดีค่ะ”
“น้องมิ้นท์ สวัสดีจ้ะ”
“พี่พิมคะ นี่พี่กิ่งแก้ว พี่สาวมิ้นท์ พี่กิ่งเป็นลูกคุณป้าน่ะค่ะ”
พิมภามองกิ่งแก้ว เสียงหน้าพิมภาแตกเปรี๊ยะๆ พิมภาถึงกับทำหน้าไม่ถูก
“สวัสดีค่ะ”
“ต้นชมคุณพิมให้ฟังบ่อยๆ ว่าสวยมาก แล้วก็สวยจริงๆ อย่างที่ต้นบอกเลยค่ะ” กิ่งแก้วบอกยิ้มๆ พิมภาหน้าเสีย
“คุณกิ่งแก้วก็น่ารักมากค่ะ” พิมภาเริ่มมองซ้ายมองขวาหาตัวช่วย
“คุณพิมมองหาใครเหรอครับ”
“พอดีพิมมาทานข้าวกับพี่ชายน่ะค่ะ พิมขอตัวก่อนนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” ภัทรพลกับนันทิกานต์รีบไปหาโต๊ะนั่งทำเนียน พิมภามองภัทรพลกับนันทิกานต์เอาตัวรอดไปก่อน รีบทำเนียนแยกตัวออกจากกลุ่มของฤชวี “อุ๊ย ได้โต๊ะพอดีเลยค่ะ พิมขอตัวก่อนนะคะ”
พิมภารีบมาหาภัทรพลและนันทิกานต์ จะเอาเรื่อง แต่นันทิกานต์กับภัทรพลเร็วกว่า
“ใช่กิ๊กป่ะแก”
พิมภาลืมตัวตอบ
“เค้าบอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน”
“นั่นไงยายแนน พี่บอกแล้วว่าเธอคิดเยอะไป ใครจะพากิ๊กมากินข้าวกับน้องสาว”
“กิ๊กแบบพรีเมี่ยมไงพี่ภัทร แบบสนิทกันมากและมีอภิสิทธิ์พิเศษให้เจอญาติพี่น้องได้”
แล้วนันทิกานต์กับภัทรพลก็เริ่มบทสนทนาที่คอมเม้นท์เต็มที่ไม่เกรงใจพิมภาที่นั่งอยู่ด้วยเลย
“เออน่าคิด”
“ใช่มะ แนนว่ากลิ่นมันใช่” นันทิกานต์ทำเป็นทอดถอนใจ “ฉันล่ะไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของคนสมัยนี้เล๊ย มิน่าคลับฟรายเดย์ของพี่อ้อยพี่ฉอดถึงต้องเป็นที่พึ่งของคนเมืองอย่างเรา”
พิมภาทำเป็นไม่สนใจที่ภัทรพลกับนันทิกานต์คุยกัน ภัทรมองกิ่งแก้ว
“พี่ว่าเค้าสวยนะ หวาน เชื่อง ดูเป็นลูกแมวน่ารักๆ เป็นพี่มากกว่ากิ๊ก พี่ก็ให้ได้นะ”
“อ้าวพี่ภัทร พูดแบบนี้ หญิงมั่นอย่างแนนสะเทือนเลยนะ แบบแนนกับยายพิมไม่ดีตรงไหน”
“ไม่ต้องจัดมาให้ฉันเลย ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย”
“ไอ้พิมไม่รับ จัดมาให้แนนเลยพี่ภัทร เล่ามาให้ละเอียดผู้หญิงอย่างแนนเป็นไง”
“ไร้สาระ” พิมภาพึมพำแล้วทำเป็นไม่สนใจแต่ที่จริงอยากรู้มาก
“ผู้หญิงอย่างพวกเธอ สวย เก่ง แต่เข้มไป ดูเกิน แล้วก็...”
“แล้วก็อะไร” พิมภาถามขึ้นมา นันทิกานต์กับภัทรพลมองหน้าพิมภา พิมภาทำเก๊ก “ไอ้แนน แกอยากรู้แล้วก็ไม่ถามให้หมด ตอบๆ มันไปเหอะพี่ภัทร มันจะได้หายข้องใจ”
“ผู้หญิงอย่างพวกแก ฟอร์มเยอะ ปากไม่ตรงกับใจ มีตรรกะความคิดที่ประหลาด สรุปคือ เข้าใจยาก เพลียเหนื่อยจะตาม”
พิมภาฟังแล้วไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่เก็บอาการ แต่พอหันไปมองฤชวีกับกิ่งแก้วที่ดูคุยกันเข้ากันดี แล้วหงุดหงิด
“กลับเหอะ”
“อ้าว”
“ไม่ต้องอ้าว พิมเพิ่งนึกได้ว่ามีงาน”
“งานอะไร แกเคลียร์หมดแล้วนี่ ตอนก่อนออกมา”
“นึกได้ว่าลืมเก็บรายละเอียดบางอย่าง ผิดมะ ถ้าฉันเป็นคนละเอียด”
พิมภาพูดจบก็เดินนำนันทิกานต์ออกไปเลย
“เออ ไปก็ไป อยากกินข้าวมากเลยนะเนี่ย”
นันทิกานต์ทำเป็นพูดโน่นพูดนี่ แต่ที่จริงสะใจที่พิมภาออกอาการหึงฤชวีให้เห็น ภัทรพลกับนันทิกานต์ลุกขึ้นมองหน้ากันขำๆ แล้วมองไปทางมิ้นท์กับกิ่งแก้ว ภัทรพลยกนิ้วโอเค มิ้นท์ยกนิ้วโอเคตอบ ฤชวีสังเกตเห็น และที่หนักกว่านั้นคือ กิ่งแก้วก็โอเคกับเค้าด้วย
มิ้นท์กับกิ่งแก้วทำท่าทีดีใจที่แผนการสำเร็จ ยิ้มดี๊ด๊าพอใจ แต่พอหันมาเจอฤชวีจ้องอยู่ก็จ๋อย
“จะสารภาพเองหรือว่าให้สอบสวน” ฤชวีถามเสียงเรียบ
มิ้นท์กับกิ่งแก้ว กลืนน้ำลายเอื๊อกรู้ตัวว่าจำนนด้วยหลักฐานต้องสารภาพ
พิมภาเดินก้าวฉับๆ ขึ้นมาแล้วเข้าไปในห้องทำงาน ภัทรพลกับนันทิกานต์มองหน้ากันแล้วตีมืออย่างพอใจ
“นาทีนี้ต้องขยี้ให้สุด แนนไปล้วงมาให้เกลี้ยง”
“โอ๊ยพี่ภัทร ไม่ขอก็จะทำให้ จะจัดมาให้สาสมเลยทีเดียว”
นันทิกานต์เดินตามพิมภาเข้าห้องไป ภัทรพลจะเดินลง ลัลนากำลังเดินขึ้นต่างคนต่างชะงัก ลัลนาจะยิ้มแต่ภัทรพลเมินไม่มองเดินลงไปเลย
“อย่ามาทำใจหายลัลนา ใช่มะ ใช่มะ ใช่มะเธอไม่เห็นจะแคร์”
ลัลนาเชิดเหมือนไม่เป็นอะไร แต่สายตาบอกว่ากังวลและปัดความรู้สึกแย่ๆ ออกไปไม่ได้
นันทิกานต์ตามพิมภาเข้ามาในห้องทำงาน
“ผู้หญิงคนนั้น เป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องกับคุณต้น แกก็ไม่เห็นจะต้องหึงนี่นา”
“ฉันไม่ได้หึง”
“อ๋อ เพิ่งรู้ ไอ้อาการลมออกหู ทนดูไม่ได้ เค้าไม่เรียกว่าหึงก็ได้” นันทิกานต์หันมาทำหน้ากวนประสาทใส่พิมภา “แล้วเค้าเรียกว่าอะไรอะแก”
“ไอ้แนน แกอย่าเพิ่งมากวนประสาทฉัน ฉันแค่ไม่สบายใจที่เสียหน้าต่างหาก”
“เสียหน้าเรื่องอะไร คนอย่างแกอ่ะนะจะเสียหน้าให้ใคร๊ อย่ามาอำ ฉันไม่เชื่อหรอก”
“ก็ฉันดันไปแนะนำตัวกับคุณกิ่งแก้วว่าฉันเป็น...”
“เป็น”
“เป็นภรรยาคุณต้น”
“เสียหน้าตรงไหนว๊า ก็มันเรื่องจริง”
“แกก็รู้ว่ามันไม่จริง”
พิมภาพูดด้วยน้ำเสียงที่แอบมีความน้อยใจนิดๆ
“มันไม่ใช่เรื่องจริงเพราะแกไม่ยอมให้มันเป็นเรื่องจริงต่างหาก ไอ้การที่แกเดินไปบอก คนโน้นคนนี้ว่าแกเป็นภรรยาคุณต้น เพราะคิดว่าเค้าเป็นกิ๊กของคุณต้น แกรู้ตัวมั๊ยว่าแกกำลังทำเหมือนเวลาที่ น้องหมามันฉี่รดเสาไฟฟ้า”
“ไอ้แนน”
“ก็จริงอ่ะ นี่ของฉัน นี่อาณาเขตฉัน แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไรกันนะ พบแพทย์มั๊ยพิม ฉันว่าแกสับสนทางอารมณ์มากนะ ไปเยอะแล้วสมองแกดูท่าทาง”
“แกสิไปพบแพทย์ เพ้อเจ้อ”
อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก วันที่ 22 ธ.ค 2555
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพรละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manage