อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 3
ขาดคำเมฆมาถึงพอดี นิคทักทายแล้วขอตัวไปซื้อบัตรเติมเงินโทรศัพท์ โดยดึงเอวาออกไปด้วย ออกมาข้างนอกนิคบอกเอวาว่าจะโทร.เข้าเบอร์บ้านเมฆ เอวาทึ่งในความฉลาดของนิค...พอโทร.เข้าไป ตะวันฉายรับสายเสียงทุ้ม จนนิคอดแซวไม่ได้“โห...ไม่หลุดคอนเซปต์ความเป็นแมนเลย”
ตะวันฉายสะดุ้ง กระซิบถามว่าโทร.มาทำไม ตนอยู่กับหมอกเดี๋ยวความแตก นิคโวยกลับ
“ก็แกปิดมือถือ ก็ต้องโทร.เข้าบ้านสิ แม่แกเขาอยากคุยด้วย...” นิคส่งมือถือให้เอวา
“ซัน...ทุกอย่างโอเคป่าว”
“แน่นอน ไม่ต้องห่วง ดึกๆฉันจะโทร.ไปเม้าท์ แค่นี้นะ”
“เดี๋ยวสิ ฉันจะบอกว่าพี่ยุทธมาหาฉันกับนิคที่โรงเรียน เขาเป็นห่วงที่ติดต่อแกไม่ได้เลย แกโทร.หาเขาหน่อยก็ดีนะ ฉันเห็นเขาจ๋อยๆว่ะ เห็นแล้วสงสาร”
ตะวันฉายฟังน้ำเสียงเพื่อนแล้ว รู้ว่าแคร์ยุทธการมาก จึงกระเซ้าจะโทร.หาพรุ่งนี้เลย ถ้าพี่เขาไม่พอใจ จะนัดเลี้ยงข้าวสักมื้อ เอวารู้สึกสะเทือนใจ...หลังจากวางสาย นิคแขวะ สบายใจหรือยังกามเทพสาวแสนสวย ทำให้แฟนเขาได้คุยกันแล้วตัวเองดูเศร้า เอวารีบทำร่าเริงกลบเกลื่อน
ooooooo
คืนนั้น ตะวันฉายอ่านนิทานให้หมอกฟังจนเห็นว่าหลับ ก็ย่องจะออกไปอาบน้ำแล้วจะได้ค้นหาข้อมูลธีรภพต่อ หมอกลืมตาขึ้นมาโยเยไม่ให้เธอไปไหนให้นอนอ่านนิทานอยู่ข้างๆ เธอต้องกลับมานอนอ่านจน กระทั่งผล็อยหลับไปด้วยกัน
เผอิญเมฆทำงานที่ห้องอัดเสียงเสร็จเร็ว จอมสยามทวงงานเพลง ทำให้เมฆรู้สึกกดดัน
“เฮ้ย...ไม่ได้กดดัน แต่ต้องเร็ว บริษัทก็อยู่ตัวแล้วนี่ มาทำงานที่นายทำมันได้ดีที่สุดเถอะ”
“เอาเป็นว่าผมขอกลับไปนอนหลับให้เต็มที่ก่อน แล้วค่อยคุยกันนะครับ”
“ได้...พี่จะโทร.ตื๊อเรื่องๆละกัน” จอมสยามตบไหล่เมฆเชิงหยอก
เมฆกลับมาถึงบ้าน เห็นเก่งฟุบหลับอยู่หน้าทีวี จึงปลุกให้ไปนอนแล้วขึ้นไปดูหมอกบนห้อง เขาเข้าไปหอมแก้มตามปกติ เห็นตะวันฉายหลับอยู่ข้างๆ แว่นเลื่อนไหลจะหล่นจากหน้า จึงย่องไปใกล้ๆจะถอดแว่นออกให้ แต่เธอรู้สึกตัวเสียก่อน ลืมตามาเห็นหน้าเขาก็ตกใจร้องว้าย...จะทำอะไรฉัน ถีบเขาโครม หงายตกเตียงเท้าชี้ฟ้า ตะวันฉายขยับแว่นให้เข้าที่ดึงผ้าห่มมาปิดอก
เมฆตะกายมาเกาะขอบเตียงโวย “เฮ้ย...ไอ้ซัน... นี่นายมาถีบฉันทำไม”
ตะวันฉายลุกพรวดเก็กแมนโต้ “ก็คุณจะทำ อะไรผม”
หมอกงัวเงียตื่น เห็นพ่อก็กางมือร้องหา เมฆจึงเข้ากอดลูกกล่อมให้นอนต่อ หันไปบอกตะวันฉายไปรอตนข้างนอก มีเรื่องต้องคุยกัน ตะวันฉายหน้าเจื่อนพยักหน้ารับเดินออกไป
ไม่นาน เมฆกุมท้องเดินออกมา จ้องหน้าตะวันฉายเค้นถาม
“เมื่อกี้ทำไมนายพูดเหมือนผู้หญิง เสียงก็เหมือน”
“เอ่อ...ก็...คนมันตกใจ เสียงก็ต้องสูงสิครับ แต่ผมว่าผมไม่ได้พูดเหมือนผู้หญิงนะครับ”
“นายเรียกตัวเองว่าฉัน”
“ไม่หรอกครับ คุณเมฆหูฝาด ผมพูดว่า เฮ้ย...จะทำอะไรวะ”
เมฆขมวดคิ้วไม่อยากเชื่อ แล้วถามว่าตกใจอะไรนักหนา ตะวันฉายอ้างคิดว่าผี เมฆย้อนถาม กลัวผีแต่ยังถามผีว่าจะทำอะไร ตะวันฉายเถียงไม่ออกก้มหน้านิ่ง
เมฆบ่น “ฉันก็แค่เห็นว่านายนอนหลับแล้วแว่นหลุด เลยจะถอดแว่นให้ก็เท่านั้น...คอยังไม่ทันหายมาโดนถีบอีก เฮ้อ ซวยจริงๆ”
ตะวันฉายอ้างว่าตนแพ้แสงต้องใส่แว่นตลอดเวลา แล้วขอตัวไปอาบน้ำ เมฆเอ่ยถาม แว่นแก้แพ้แสงนี่ตอนนอนและตอนอาบน้ำถอดไม่ได้หรือ เธอโบ้ยว่าหมอให้ใส่ตลอดเวลา เมฆชักสงสัย ตะวันฉายรีบเข้าห้องมานั่งบ่นอุบ ไหนบอกจะกลับเช้า แล้วทำไมกลับมาตอนนี้...
ooooooo
วันรุ่งขึ้น ตะวันฉายเห็นความวุ่นวายของสองพ่อลูก เมฆงัวเงียปลุกหมอกที่ไม่ยอมลุกมุดหนีเข้าใต้ผ้าห่ม แล้วเขาก็หลับฟุบไปกับลูก...กว่าจะดึงกันไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างยากลำบาก ในขณะที่เก่งเช็ดรถไปสัปหงกไป เธอเลยเข้าครัวทำอาหารเช้าให้สองพ่อลูก
พอสองพ่อลูกขึ้นรถออกไปพ้นประตูบ้าน เก่งก็หาวหวอดๆ ตะวันฉายถือโอกาสบอกให้เขาไปนอนพัก วันนี้ตนจะทำงานแทนทุกอย่างให้หนึ่งวัน
“จริงหรอ อย่าหลอกกันนะเว้ย เอ็งนี่มันดีเป็นทองเลยนะเนี่ย” เก่งเดินหาวกลับไปห้อง
ตะวันฉายรีบเข้าไปค้นในห้องทำงานของเมฆเป็นห้องแรก เห็นรูปธีรภพและเมฆถ่ายคู่กัน และรูปอื่นๆวางเรียงราย เธอดีใจหยิบรูปธีรภพมาปิดหน้าเขินอายเพราะใกล้จะได้เจอกัน
ในขณะที่เมฆส่งหมอกที่โรงเรียนเรียบร้อย โทร.ถามเลขาที่บริษัท ว่ามีประชุมอะไรไหม ถ้าไม่มีตนจะ กลับบ้านพักผ่อน มีอะไรด่วนให้โทร.ไป จากนั้นเขาก็ ขับรถกลับ...ตะวันฉายกำลังรื้อของออกมาวางเกลื่อนห้อง เพื่อหาข้อมูลที่บ่งบอกว่า ธีรภพไปอยู่ที่ไหน พอได้ยินเสียงรถเมฆกลับมาก็ตกใจ รีบเก็บของเข้าที่อย่างทุลักทุเล
เข้าบ้านมา เมฆร้องเรียกเก่งกับซัน เห็นเงียบกันหมด จึงเดินเข้าห้องทำงาน เจอตะวันฉายเข้าอย่างจัง ต่างคนต่างชะงัก ก่อนที่เมฆจะถามว่ามาทำอะไรในนี้
“เอ่อ...ผม...ผมจะเข้ามาทำความสะอาดครับ” ตะวันฉายแอบถอนใจที่เก็บข้าวของได้ทัน
“ทำความสะอาด...มันไม่ใช่งานของนายนี่”
ตะวันฉายรีบบอกว่า เห็นเก่งนอนดึกเลยช่วยทำแทน เมฆพยักหน้าแต่อดสงสัยไม่ได้ว่ามาทำความสะอาดทำไมไม่มีอุปกรณ์ ตะวันฉายแถไปว่า
“ผมมาสำรวจห้องแต่ละห้องก่อนครับ อย่างห้องนี้ปูพรมหมด ผมก็จะใช้เครื่องดูดฝุ่นน่ะครับ คงใช้ไม้กวาดหรือม็อบถูพื้นไม่ได้”
เมฆจ้องหน้า ตะวันฉายยิ้มให้แล้วย้อนถามว่าไม่ไปทำงานหรือ เมฆตอบว่าอยากพักแล้วเดินออกไปเอนตัวที่ห้องนั่งเล่น ตะวันฉายเป่าปากโล่งอก...จากนั้นเธอก็ไปเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดมายืนลังเลหน้าห้องนอนเมฆ อยากเข้าไปดูอีกสองห้องที่ปิดอยู่ จึงแง้มประตูมอง เห็นรูปพ่อแม่ของเมฆแขวนอยู่ เฟอร์นิเจอร์ในห้องคลุมผ้าขาวไว้อย่างดี เธอยกมือไหว้รูป
“สวัสดีค่ะ คุณพ่อคุณแม่พี่ธีใช่ไหมคะ หนูชื่อซันเป็นรุ่นน้องพี่ธีค่ะ” แล้วเธอก็นึกได้ว่าอีกห้องคงเป็นห้องของธีรภพ
ตะวันฉายเปิดประตูเข้ามา เห็นรูปธีรภพแขวนอยู่ประปราย แต่ในห้องไม่มีข้าวของอะไรเลย จึงสงสัยว่าจะอยู่ในห้องเมฆ เธอจึงหอบอุปกรณ์ทำความสะอาดเข้าไปในห้องนอนเมฆ
“แหม...ห้องสะอาดเรียบร้อยผิดกับหน้าตาเลยนะนายเมฆ”
ตะวันฉายเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า ไม่ทันจะเปิดดู เมฆเปิดประตูเข้ามาเสียก่อน เธอรีบปัดนั่นนี่เนียนๆไป เมฆบอก เธอว่านอนข้างล่างไม่หลับ เลยจะมานอนในห้อง ตะวันฉาย ฉุนคว้าข้าวของกลับออกไปอย่างเสียดายโอกาส แต่แล้วเกิดคิดได้ อยากเอาคืนเขาบ้าง จึงย่องกลับเข้ามาดูว่าเมฆหลับสนิทหรือยัง แล้วเอาน้ำยาใส่ผมลื่นๆมาหยดลงที่พื้นข้างเตียง กะให้เขาลื่นล้ม แต่กรรมสนอง ตัวเองเกิดลื่นล้มไปบนเตียงเกือบจะจุ๊บหน้าเมฆ ดีที่เอามือยันไว้ได้ทัน เธอค่อยๆไต่กลับขึ้นมาจนประคองตัวยืนได้ รีบย่องออกไป เสียงประตูปิดทำให้เมฆสะดุ้งตื่น
ไม่ทันไร เสียงเมฆร้องเฮ้ย...ตามด้วยเสียงโครม ตะวันฉายหัวเราะคิกแล้วรีบไปทำความสะอาดบ้านทั้งหมด ไม่กี่ชั่วโมงเธอก็ทำเสร็จ สะอาดเอี่ยมอ่อง ห้องนั่งเล่นก็จัดใหม่ดูสวยหวาน เมฆแต่งตัวจะออกจากบ้านเดินลงมา เห็นบ้านช่องสะอาดก็ชมเชย ติงนิดหน่อยว่าไม่ค่อยชอบอะไรหวานเหมือนผู้หญิงเท่าไหร่ ก่อนจะวานเธอช่วยไปรับหมอกที่โรงเรียนเย็นนี้ที เขาวางเงินค่ารถไว้ที่โต๊ะ และให้ถามทางเอากับเก่ง
พอตะวันฉายเห็นเมฆออกไปแล้ว ก็รีบขึ้นมาค้นห้องนอนเขา แต่ปรากฏว่า ลิ้นชักทุกตู้ถูกล็อกไว้หมด ยิ่งทำให้เธอสงสัย...
บ่ายนั้น ตะวันฉายปลุกเก่งเพื่อถามทางไปโรงเรียนหมอก และบอกว่าตนจะไปธุระแล้วจะรับหมอกกลับมาเลย...
ตะวันฉายเรียกเอวากับนิคมาเจอที่คอนโดฯ ปรึกษา เรื่องลิ้นชักห้องเมฆที่ล็อกทุกตู้ เอวาแนะนำจะเอากุญแจผีมาให้ นิคแย้งว่าทำแบบนั้นมันโจรชัดๆ เอวาย้อนถามที่ปลอมตัวเข้าไปอยู่ในบ้านเขานี่บริสุทธิ์ใจหรือ ตะวันฉายประชด กุมมือเอวาชมความคิดเป็นเลิศ คุกชัดๆ...เอวาค้อนขวับ ตะวันฉายครุ่นคิด จะทำอย่างไรดี
ooooooo
อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 4
ตะวันฉายตาโตนึกได้ เอวาย้ำให้โทร.เดี๋ยวนี้ เธอรับปากว่า รถแล่นออกไปปุ๊บจะโทร.ปั๊บ นิคมองๆ อย่างสะเทือนใจ
พอรถเอวาแล่นออกไป ตะวันฉายก็โทร.หา ยุทธการ เขาดีใจมากแต่อดต่อว่าด้วยความน้อยใจไม่ได้ที่กว่าเธอจะโทร.กลับมา เธอขอโทษและสัญญาจะไม่ทำให้เป็นห่วงอีก
“แล้วนี่ซันอยู่ไหน ทานกลางวันหรือยัง พี่ไปรับนะ”
“ก็ ดีนะ” แต่แล้วนึกได้ว่าตัวเองอยู่ในสภาพผู้ชาย “อุ๊ย...ไม่ได้แล้วพี่ยุทธ เอ่อ คือซันมีธุระน่ะ ไว้คราวหน้าแล้วกัน ตอนนี้ซันสายแล้ว แค่นี้นะคะ” ตะวันฉายตัดสายทิ้ง สีหน้าหนักใจที่เสียมารยาทกับเขา
ยุทธการแปลกใจจะ โทร.กลับ พอดีจ่าสมมารายงานว่าพบคนร้ายที่น่าสงสัย จึงรีบออกไป ด้านเอวา นั่งขับรถเงียบไม่พูดจาตลอดทางจนมาถึงโรงเรียน นิคเอ่ยถาม
“ตกลงแกเป็นอะไร แกปกติตอนคุยเรื่องไอ้ซันกับพี่ธี แต่แกไม่ปกติหลังจากที่แกบอกให้ไอ้ซันมันโทร.หาพี่ยุทธ”
“นี่ไอ้นิค...ตกลงแกจะคิดให้ได้ใช่ไหม ว่าฉันชอบพี่ยุทธ”
“ก็แค่สงสัย”
“งั้นก็เป็นปัญหาของแกแล้ว ฉันจะไม่พูดเรื่องนี้กับแกอีก” เอวาเดินหงุดหงิดไป...
ในขณะที่เมฆนั่งฟังไกด์รายงานรูปแบบการนำเที่ยวทิเบต ฟังแล้วเขาเห็นดีด้วย เสนอแนะแก้ไขบางจุดแล้วสั่งเลขาทำรายงานเสนอกรรมการ...เมื่อเห็นว่างานใน บริษัทเข้าที่เข้าทางแล้ว เมฆจึงขอคุยกับวิวัฒน์อีกเรื่อง
“ตอนนี้บริษัทเราก็โอเคแล้ว พี่วัฒน์จะว่าอะไรไหม ถ้าผมจะแบ่งเวลาไปทำเพลง”
วิวัฒน์ ตบไหล่ยิ้มๆ “เมฆ...นายเสียสละทิ้งงานที่นายรักมาช่วยพี่กับหุ้นส่วนคนอื่นๆตั้งหลายปี ทั้งๆที่บริษัทนี้ก็เป็นของไอ้ธีมัน ตอนนี้นายจะกลับไปทำงานของนาย พี่กับทุกคนต้องยินดีกับนายสิ ไว้มีประชุมสำคัญๆ นายค่อยเข้ามาก็ได้”
“ขอบคุณครับพี่วัฒน์”
“ไว้พวกพี่ทำเจ๊งอีก เราก็จะไปเชิญท่านประธานเมฆกลับมาช่วยนะครับ” ทั้งสองหัวเราะ
เมฆ มาบอกเลขาเรื่องที่ให้ช่วยหาพี่เลี้ยงเด็ก ได้ เมื่อไหร่ก็ส่งไปที่บ้านเลย เธอบอกอีกสองสามวันน่าจะได้...จากนั้น เมฆก็โทร.เข้าบ้าน เก่งกำลังทึ่งที่ตะวันฉายทำความสะอาดบ้านได้เอี่ยมอ่องไม่มีที่ติ พอรับสาย เมฆให้บอกซันว่าไม่ต้องไปรับหมอกแล้วเขาจะรับเอง เก่งบอกว่าซันออกไปตั้งนานแล้ว เห็นว่าจะทำธุระก่อน
เมฆเห็นว่าตัวเอง อยู่ใกล้โรงเรียนลูก จึงแวะเข้าไป พอดีเห็นตะวันฉายลงจากแท็กซี่ลักษณะท่าทางเหมือนผู้หญิง จึงจับตามองไม่เข้าไปทัก เธอเข้าไปนั่งรอรวมกับผู้ปกครอง ไขว่ห้างอ่านแมกกาซีนผู้หญิงๆ พอเสียงกริ่งเลิกเรียน เด็กวิ่งกรูออกมา ตะวันฉายก็ลุกขึ้นสะพายเป้เก๊กแมนทันที หมอกวิ่งมาหา เธอจูงเดินคุยออกไป เมฆแอบมองหลังเสาครุ่นคิด
“ที่แท้ก็เป็นตุ๊ด สังหรณ์ใจอยู่แล้วเชียว”
ooooooo
กลับ ถึงบ้าน หมอกเห็นเก่งรดน้ำต้นไม้อยู่ ก็วิ่งเข้าไปแหย่อย่างสนุกสนาน เก่งถามตะวันฉายว่าเมฆไปไหน เธองงก็เขาไปทำงาน เก่งบอกเรื่องที่เมฆโทร.มาว่าจะไปรับหมอกเอง ตะวันฉายหน้าซีดเป็นกังวลว่าเขาจะเห็นพฤติกรรมของตน
ระหว่างที่ตะวันฉายกำลังรบกับหมอกเพื่อเอาตัวไปอาบน้ำ เมฆกลับมาถึงเข้ามาหาในห้อง หมอกรีบฟ้องว่าตะวันฉายแกล้ง
“ผมอยากให้คุณหมอกอาบน้ำ ทานข้าวและทำการบ้านก่อน ถึงค่อยดูทีวีครับ”
“พี่ ซันเขาก็ทำตามที่พ่อสั่งไงครับ หมอกต้องไม่ดื้อกับพี่ซันนะครับ ถ้าหมอกทำตัวไม่น่ารัก อีกหน่อยจะไม่มีใครมาดูแลหมอกนะครับ” เห็นหมอกหน้าบึ้ง เมฆดึงมากอด
หมอกอ้อนให้เมฆอาบน้ำให้ เขาจึงสั่งตะวันฉายไปผสมน้ำไว้ เมฆอุ้มหมอกตามเข้ามา สองพ่อลูกวักน้ำใส่กัน เมฆถอดเสื้อออกแล้วบอกตะวันฉายให้ถอดเสื้อถอดแว่นมาช่วยกันอาบน้ำหมอก เธอหน้าเหวอ หมอกกับเมฆแกล้งวักน้ำใส่จนเธอเปียกไปด้วย ตะวันฉายเริ่มอายที่เสื้อเปียกแนบเนื้อ รีบหันหลังตวาดสองพ่อลูกให้หยุด ทั้งสองชะงัก หันมองเธออึ้งๆ
“ผมจะไปทำกับข้าวให้คุณหมอก...ครับ” ตะวันฉายเสียงเครียดก่อนจะเดินออกไป
พ้น ออกมาได้ ตะวันฉายรีบเข้าห้องเปลี่ยนเสื้ออย่างหงุดหงิด “ไอ้ลามก จู่ๆจะมาให้ฉันถอดเสื้อเหรอ บ้าจริงๆ แต่นายนั่นไม่รู้ว่าเราเป็นผู้หญิงนี่ หรือว่า...นายนั่นจะเป็นผู้ชายเจี๊ยวจ๊าว”
ตะวันฉายคิดเลยเถิดไปถึงวันที่เธอถามถึงแม่ของหมอกแล้วเขาไม่พอใจ แสดงว่าคงไม่แมนจริง คิดแล้วขยะแขยง
เปลี่ยนเสื้อเสร็จ ตะวันฉายลงมาทำอาหารเย็น เมฆตามเข้ามาดูแล้วหยั่งเชิงถามว่า วันนี้ไปรับหมอกลำบากไหม เธอตอบว่าไม่
“ถือเป้ใบใหญ่ขนาดนั้นยังไม่ลำบากอีกเหรอ”
“คุณเมฆอยู่ที่โรงเรียนเหรอครับ...” ตะวันฉายชะงัก
เมฆ พยักหน้ารับ “แล้วยังเห็นนายนั่งอ่านแมกกาซีนผู้หญิงเลย...ที่ฉันแอบดูนาย เพราะฉันก็แค่อยาก จะรู้ให้แน่ว่านายเป็นใคร แล้วตอนนี้ฉันก็รู้แล้ว”
“คุณรู้!”
“เมฆหัวเราะฮึๆ จ้องหน้าตะวันฉาย เธอถอยหนีอย่างหวั่นใจ เขาเข้ากระซิบ
“นาย ก็คือ...ตุ๊ด ไม่ต้องตกใจหรอก นายจะเป็นอะไรฉันไม่ว่า ขอให้เป็นคนดีก็แล้วกัน” เมฆดึงตะวันฉายมาโอบไหล่แน่นๆ “จำไว้นะ เป็นอะไรก็เป็น แต่ต้องเป็นคนดี”
ตะวันฉายหน้าเหวอมองเมฆเดินไป “นี่เราหล่อกระชากใจเกย์เหรอเนี่ย...ขนลุก”
ไม่ เพียงแค่นี้ เย็นวันนั้น สองพ่อลูกเล่นดนตรีร้องเพลงร่วมกันดูมีความสุข ตะวันฉายตั้งโต๊ะเสร็จ เมฆบอกลูกว่าให้ทานข้าวกับพี่ซัน ตนต้องไปทำงาน หมอกอ้อนไม่อยากให้ไป
“ถ้าหมอกขอร้องแบบนี้ พ่อก็มีข่าวดีจะบอก จากวันพรุ่งนี้ไป พ่อจะไปทำงานแค่ตอนเย็น แล้วเวลาที่เหลือก็จะอยู่บ้านทั้งวันเลยดีไหม”
หมอกร้องเย้...ดีใจกระโดดโลดเต้น ตะวันฉายตกใจที่เขาจะไม่ไปทำงานแล้ว
“ใช่ ฉันทุ่มเทให้กับงานจนห่างลูกมาหลายปีแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะทำงานที่ผับ รวมไปกลับไม่เกินสี่ชั่วโมง นอกจากนั้นจะอยู่บ้านวันละยี่สิบชั่วโมงกับลูก...นายว่าดีไหม”
ตะวันฉายฝืนยิ้ม มองพ่อลูกดีใจกอดกัน แล้วตัวเองจะทำอย่างไรดี
ooooooo
คืน นั้น ตะวันฉายโทร.ไปโวยวายให้เอวากับนิคฟัง โดยทางนั้นเปิดเสียงสปีกเกอร์โฟน ตนจะบ้าตายอยู่แล้ว จะเอาเวลาไหนมาค้นหาข้อมูลของธีรภพ เอวาสงสัยเมฆจะไหวตัวทัน ตะวันฉายไม่เชื่อเพราะเมื่อกี้ยังพูดกับตนทำนองเข้าใจว่าตนเป็นตุ๊ด และตนก็คิดว่าเขาเป็นเกย์
“หา! พี่เมฆเป็นเกย์” เอวากับนิคร้องพร้อมกัน
“โอ๊ย...พวกแกไม่ต้องหาแล้ว ฉันหาให้แล้วไง มาช่วยฉันคิดดีกว่าว่าทำไง ฉันจะได้เรื่องของพี่ธี”
เอ วาแนะว่ายังทำอะไรไม่ได้ ให้อยู่ไปเรื่อยๆก่อน ตะวันฉายร้องหา...นิคเหน็บไม่ต้องหาเหมือนกัน เอวาพูดถูก ถ้าไม่อยู่ที่นั่นแล้วจะสืบเรื่องพี่ธีจากที่ไหน
ตะวันฉายเสียงอ่อยไม่มีแผนดีกว่านี้หรือ เอวาย้อนว่า แผนปลอมตัวนี่มันเริ่มมาจากเธอนะ ตะวันฉายหนักใจ แล้วถ้าศูนย์ส่งคนมาก่อนที่สืบได้จะทำอย่างไรดี เอวาว่านั่นขึ้นอยู่กับจะทำงานได้เร็วแค่ไหน
ตะวันฉายวางสายแล้วมาอ่าน นิทานก่อนนอนให้ หมอกฟัง แต่หมอกโยเยผิดปกติ จู่ๆก็อาเจียนออกมา เธอตกใจจับตัวหมอกถึงรู้ว่าตัวร้อนจัด จึงเรียกเก่งมาช่วยกันพาหมอกไปหาหมอ
ระหว่างรอตรวจ ตะวันฉายให้เก่งโทร.บอกเมฆแต่เก่งจำเบอร์ไม่ได้ เธอจึงส่งข้อความไปถึงเอวา เพราะรู้ว่าคงเล่นดนตรีอยู่กับเมฆ...
หลัง เล่นดนตรีเสร็จ นิคชวนเมฆไปหาอะไรกินกัน เมฆอยากกลับไปดูลูก นิคโอดโอย พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องทำงานเช้า และป่านนี้หมอกคงหลับแล้วด้วย เมฆเห็นจริงจึงตกลง
“สุดยอดครับพี่ ไปแล้วเป็นเจ้ามือด้วยนะครับ”
“เฮ้ย...เจ้าเล่ห์นี่หว่า ปะ...ไปกันเถอะพี่หิวแล้ว”
ไม่ทัน ไร เอวาหน้าตื่นมาบอกว่าหมอกเข้าโรงพยาบาล เมฆตกใจรีบพากันไป...หมอกกำลังโยเยไม่ยอมให้หมอเจาะเลือดไปตรวจ ร้องจะหาพ่ออย่างเดียว
เมฆมาถึงหมอกกางแขน “พ่อค๊าบ หมอกหนาวครับพ่อ”
“พ่ออยู่นี่แล้วนะครับคนเก่ง” เมฆกอดหมอก ไม่ทันไร หมอกก็หมดสติไป เมฆตกใจมาก
หมอเชิญทุกคนออกไปก่อน แต่เมฆขออยู่กับลูก ตะวันฉาย เอวา นิค และเก่ง ออกมายืนรอฟังอาการของหมอกอย่างร้อนใจ
ooooooo
อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 3-4 วันที่ 19 ธ.ค. 55
ตะวันฉายในม่านเมฆ บทประพันธ์โดย ภาวินตะวันฉายในม่านเมฆ บทโทรทัศน์โดย
กฤษณ์ มงคลเกษม,พิมพ์พชา รุ่งประพันธ์,วิวัฒน์ กฤษณาเวศน์
ตะวันฉายในม่านเมฆ กำกับการแสดงโดย ชาตโยดม หิรัณยัษฐิติ
ตะวันฉายในม่านเมฆ ดำเนินการผลิต ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิ์เวช
ตะวันฉายในม่านเมฆ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ที่มา ไทยรัฐ