อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 5 วันที่ 3 ธ.ค. 55
แป๊ดรู้ตัวว่าเล่นงานฉัตรหนักมือไปหน่อย ตกเย็นรีบทำข้าวต้มเตรียมไว้ง้อ เพราะเห็นเขาปากแตกเคี้ยวข้าวสวยไม่ไหว ทีแรกเขาทำฮึดฮัด แต่สุดท้ายก็ยอมคืนดีด้วย จังหวะนั้น ไทพาธงกับปลายฟ้ามาที่ร้าน แป๊ดเลยชวนให้กินข้าวเย็นด้วยกัน ปลายฟ้าหิวจัด ตั้งหน้าตั้งตากินเหมือนตายอดตายอยากจนพุงกาง“เฮ้อ...ไม่เคยกินอะไรอร่อยอย่างนี้เลย” ปลายฟ้าพูดจบเอนตัวผึ่งพุง
“วันหลังมากินอีกก็ได้นะ ไม่ต้องเกรงใจ...กันบ้างเลย” ฉัตรตีหน้าตาย ปลายฟ้าสะดุ้งคิดว่าเขาประชด
“ตามสบายเถอะ...น้าฉัตรแกชอบล้อเล่น” ไทปลอบ มีเสียงมือถือของฉัตรดังขึ้น คู่หูโทร.มาแจ้งว่าเจอคนยิงมังกรแล้ว ฉัตรลุกพรวดออกไป ไทเห็นควรแก่เวลาชวนปลายฟ้ากลับเช่นกัน
ระหว่างทางกลับที่พัก ปลายฟ้าอดชมฉัตรกับแป๊ดไม่ได้ว่าเป็นคนมีอัธยาศัยดี ไทเห็นด้วย ทั้งคู่มีเมตตาเก็บหนูเอมมาเลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ ปลายฟ้าหน้าเศร้า ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อแม่เป็นใคร รู้ความอีกทีก็อยู่ที่โบสถ์แล้ว
“แล้วครอบครัวหัวหน้าล่ะ”
“บางทีการรู้ว่าพ่อแม่เราเป็นใครก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว” ไทเศร้าไม่แพ้เธอเช่นกัน
สักพัก ทั้งคู่มาถึงทางแยกจะไปที่พักของปลายฟ้า หญิงสาวนึกอะไรขึ้นมาได้ ถามว่าพรุ่งนี้เป็นวันหยุดเขาจะทำอะไร ไทจะไปทำธุระต่างเมือง เธอไม่มีอะไรทำจะขอตามไปด้วย เขาพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต
“ขอบคุณนะ...เอ่อ...งั้นเราแยกกันตรงนี้ล่ะหัวหน้า จะถึงที่พักฉันแล้วล่ะ ไปก่อนนะ” ปลายฟ้าพูดจบวิ่งปรู๊ด แต่ด้วยความโก๊ะสะดุดขาตัวเองหัวทิ่ม ก่อนจะลุกขึ้นวิ่งต่อ ไทส่ายหน้าให้กับความติงต๊องของเธอ...
ด้านฉัตรต้องผิดหวังเมื่อคนยิงมังกรถูกฆ่าตัดตอนไปเรียบร้อยแล้ว ตั้งข้อสังเกตว่าถ้าจัดการได้เร็วขนาดนี้ คนจ้างฆ่าต้องมีอิทธิพลพอสมควร น่าจะเป็นพวกแก๊ง แผ่นดินใหญ่ คู่หูของเขาส่งคนไปตามประกบแก๊งคนจีน ทั้งหมดแล้ว ฉัตรพยักหน้ารับรู้ มองศพนักฆ่าสีหน้าครุ่นคิด...
หลังจากปลายฟ้าแยกไปแล้ว ไทเดินอย่างเหงาๆ เพียงลำพัง คิดถึงพัดขึ้นมาได้ คว้ามือถือโทร.หา แค่ได้คุยกับเธอเพียงครู่เดียวความเหงาก็กลายเป็นความชุ่มชื่นหัวใจ
ooooooo
วันรุ่งขึ้น ไทพาปลายฟ้าซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์มาเยี่ยมหลุมฝังศพพ่อแม่ของเขา บอกเสียงเศร้าว่าเขาจะ มาเยี่ยมพวกท่านที่นี่ทุกปี เธอว่าเขาโชคดี อย่างน้อยก็ยังมีพ่อแม่ให้มาเยี่ยม แล้วหันไปทางหลุมฝังศพพวกท่าน
“ไม่ต้องห่วงนะคะคุณพ่อคุณแม่ หนูจะช่วยดูแลหัวหน้าค่ะ แล้วทุกๆปีหนูจะมาเยี่ยมนะคะ”
ไทมองเธออย่างสงสารและเข้าใจ...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน โอตี่พร้อมด้วยสมุนสองคนเดินทางมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ระหว่างเดินลงบันได เลื่อน โอตี่เงยหน้าขึ้นไปมองเรื่อยเปื่อยเห็นอาชางคุยโทรศัพท์พลางมองมาทางตน พอสายตาประสานกัน เขารีบหลบฉากออกไปทันที โอตี่ผิดสังเกต สั่งการบางอย่างกับสมุนซึ่งพยักหน้ารับคำ แล้วแยกตัวออกไป
เมื่อโอตี่มาถึงหน้าทางเข้าอาคารผู้โดยสาร เจออาเพียวกับบอดี้การ์ดรอต้อนรับพร้อมรถลีมูซีนคันใหญ่ อาเพียวยื่นไม้เท้าให้ แล้วเปิดประตูรถให้เขาเข้าไป มังกรซึ่งรออยู่ในรถทักทายลูกชายด้วยความคิดถึง
อีกมุมหนึ่งของสนามบิน อาชางเดินอย่างเร่งรีบมาขึ้นรถ ถูกสมุนทั้งสองคนของโอตี่จี้จับตัวไว้...
ระหว่างนั่งมาในรถ มังกรสรุปเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ลูกชายฟังว่ายังไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังการลอบทำร้ายครั้งนี้ เพราะนักฆ่าคนนั้นโดนเก็บไปแล้วเมื่อคืน โอตี่อาสาจะจัดการเรื่องนี้ให้
“ขอบใจมากลูก...การค้าที่แอฟริกาเป็นยังไงบ้าง”
โอตี่คุยอย่างภาคภูมิใจว่าไปได้สวย ลูกค้าสนใจสินค้าของเขามาก ตอนนี้เขาอยากได้ตู้คอนเทนเนอร์ ถ้าได้ของลุงบุ๊นยิ่งดี มังกรเป็นห่วง เตือนลูกชายว่าจะทำอะไรก็ให้เกรงใจลุงบุ๊นบ้าง รู้ๆอยู่ว่าเขาไม่ชอบเรื่องสกปรกแบบนี้ โอตี่แนะให้พ่อออกจากใต้ปีกลุงบุ๊นได้แล้ว พวกเราพอมีช่องทางของตัวเองแล้ว พ่อก็รู้ว่าสมัยนี้ธุรกิจใต้ดินทำให้ร่ำรวยเร็วขนาดไหน มังกรนั่งนิ่งคิดคล้อยตามคำของลูกชาย
ผ่านไปครู่หนึ่ง โอตี่ขอลงจากรถอ้างว่ามีนัดกับเพื่อนๆ สั่งคนขับให้จอดรถต่อท้ายรถของอาชางที่จอดอยู่หน้าตึกแห่งหนึ่ง แล้วขึ้นไปนั่งเบาะหลังคู่กับอาชางที่ถูกมัดมือไพล่หลัง ทั้งคาดคั้นทั้งบังคับให้บอกว่าใครใช้มา เขาปิดปากเงียบไม่ยอมตอบ โอตี่ล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้ออาชาง หยิบมือถือขึ้นมาดูว่าโทร.หาใครตอนอยู่สนามบิน แล้วกดโทร.ออก เจียงรับสายแต่เสียงที่ตอบกลับมาไม่ใช่อาชาง รู้ทันทีว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น
“ปล่อยลูกน้องฉัน” เจียงเสียงกร้าว แต่อีกฝ่ายไม่หวั่นเกรง
“ฉันไม่ปล่อยใครไว้ทั้งนั้น รวมทั้งแกด้วย” โอตี่พูดจบ โยนมือถือทิ้งนอกรถ ชักมีดสั้นออกจากด้ามไม้เท้าที่อาเพียวมอบให้ แทงคออาชางมิดด้าม เช็ดเลือดบนมีดเสร็จก็ลงจากรถราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ooooooo
ฉัตรค้นข้อมูลจากคอมพิวเตอร์พบว่านักฆ่าที่โดนเก็บ ชื่อ จางเชี้ยะหมิง เคยพัวพันกับแก๊งมังกรบินที่เซี่ยงไฮ้และกำลังหลบหนีคดีอยู่ ส่วนคู่หูของฉัตรได้ประวัติของบุ๊นและมังกรมาปึกหนึ่ง อ่านให้ฉัตรฟังคร่าวๆว่าทั้งคู่เติบโตมาจากการเป็นมาเฟีย บุ๊นล้างมือจากวงการไปแล้ว แต่มังกรยังไม่มีรายงานมายืนยัน
“เมื่อ 20 ปีที่แล้ว เมียนายบุ๊นถูกลอบวางระเบิดในรถ แต่วิเคราะห์กันว่าเมียมารับเคราะห์แทน”
ฉัตรพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะสั่งให้ขุดคุ้ยประวัติของทั้งคู่ต่อไป...
ขณะที่ฉัตรกับคู่หูขะมักเขม้นในการสืบหาผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ลอบสังหารมังกรและพัด บุ๊นแวะมาเคารพศพเมียของเขาที่ฮวงซุ้ย เจียงโทร.มาถามข่าวคราวของมังกรว่ายังอยากจะได้โรงแรมอยู่หรือเปล่า เขารู้ทันทีว่าการลอบสังหารมังกรครั้งนี้เป็นฝีมือเจียง ต้องการยืมมือทั้งคู่ให้กำจัดกันเอง จึงยุส่งเป็นทำนองให้เจียงจัดการเรื่องที่ค้างคากับมังกรให้เรียบร้อย เขาเข้าใจความนัยนั้นดี ยิ้มเหี้ยมก่อนจะวางสาย
บุ๊นมั่นใจว่าคราวนี้เจียงคงไม่พลาดอีก หันไปกำชับอาฮวดให้ระวังพัดกับพีทดีๆหน่อย...
ในขณะเดียวกัน ที่ท่าเรือขนส่งสินค้า พีทกับโจนัดให้เบตตี้และจีวอนมารับรถหรู ขณะรถหลายสิบคันกำลังเคลื่อนออกจากตู้คอนเทนเนอร์ที่วางเรียงราย ฉัตรและคู่หูพร้อมด้วยตำรวจศุลกากรอีกสามนายเข้ามาแสดงตัวขอตรวจค้น เนื่องจากได้รับแจ้งว่ามีสินค้าหนีภาษีซุกซ่อนมากับตู้คอนเทนเนอร์
“ท่าเรือของพ่อผมสะอาดเสมอ” พีทเสียงกร้าว ฉัตรไม่สนใจ ขอดูหลักฐานการเสียภาษี โจรู้งานหยิบเอกสารมาให้ดู ทุกอย่างถูกต้องครบถ้วน ฉัตรถึงกับเสียหน้า แต่พยายามเก็บอาการไว้
“ถือว่าวันนี้เป็นวันของคุณ...ไปพวกเรากลับ” สิ้นเสียงฉัตร กองกำลังทั้งหมดพากันจากไป
ครู่ต่อมา รถหรูที่รับมาจากพีทขับเข้าไปในโกดังใหญ่แห่งหนึ่ง เบตตี้พยักพเยิดให้สมุนเปิดช่องเก็บยางอะไหล่รถคันที่อยู่ตรงหน้าออก ปรากฏว่ามีอาวุธสงครามซุกซ่อนอยู่ จีวอนยิ้มพอใจ ถามเธอว่าทำได้อย่างไร
“ง่ายมาก ฉันมีสายทางโน้นแล้วก็สั่งรถไอ้พีทหน้าโง่นั่น ให้ราคามันสูงหน่อย มันก็ปลอมเอกสารนำเข้าให้ฉัน ส่วนอาวุธพวกนั้น สายของฉันก็แพ็กใส่รถมา...บริษัทของพ่อมันเป็นบริษัทสะอาดอย่างที่มันว่านั่นแหละ ตำรวจเลยไม่ค่อยสนใจ...ส่วนเรื่องอาวุธที่ถูกจับคราวที่แล้ว ฉันกำลังจัดการอยู่” เบตตี้ยิ้มเหี้ยม
จังหวะนั้น โอตี่ที่กำลังนอนให้พนักงานสาวทำสปาอยู่ โทร.มาถามเบตตี้ว่าทุกอย่างโอเคหรือเปล่า เธอจัดการทุกอย่างเรียบร้อย อีกทั้งยังจับสายตำรวจได้คนหนึ่ง โอตี่ยิ้มพอใจ เสร็จจากทำสปาแล้วจะตามไป
ooooooo
ขณะมังกรกำลังดูรายงานข่าวความคืบหน้าคดีลอบสังหารตัวเองทางหน้าจอทีวี อาเพียวนำรูปถ่ายการพบปะระหว่างบุ๊นกับเจียงเมื่อวานนี้ที่สายสืบของตนถ่ายไว้มาให้ดู เสียงผู้ประกาศข่าวทำให้สองเจ้านายลูกน้องหยุดการสนทนา หันมามองจอทีวีแทน
“หลังจากที่เสนอข่าวด่วนไปเมื่อคืน ตำรวจได้สืบชัดแล้วว่าผู้ตายเป็นคนจีนแผ่นดินใหญ่ ชื่อจางเชี้ยะหมิง และเป็นนักฆ่ามืออาชีพของแก๊งมังกรบิน ส่วนปมการถูกสังหารคิดว่าน่าจะเป็นการฆ่าตัดตอน”
อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 5 วันที่ 3 ธ.ค. 55
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดินละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ