อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 7 วันที่ 13 ธ.ค. 55
สายของวันใหม่ ผู้ชมทยอยเข้ามานั่งรอดูการแสดงของแมวน้ำแสนรู้จนแน่นอัฒจันทร์ ใกล้เวลาแสดงแล้ว ปลายฟ้ายังไม่เห็นไทมาสักที เดินเข้าไปดูด้านในคอกสัตว์ก็ไม่พบ จึงออกมาถามพนักงานที่อยู่แถว นั้นว่า หัวหน้าไปไหน“เอ...ไม่เห็นนะ ไม่รู้ไปไหน พี่แดงเลยต้องแสดงแทน”
ปลายฟ้าเป็นห่วงคิดว่าไทไม่สบาย รีบบึ่งมอเตอร์ไซค์ ไปที่บ้านพักของเขา เห็นประตูหน้าบ้านใส่กุญแจล็อกไว้แน่นหนา อดแปลกใจไม่ได้ว่าเขาหายไปไหน...
คนที่ปลายฟ้าตามหาให้ควั่กกำลังไปพบอาฮวดที่ท่าเรือขนสินค้าของบุ๊น งานที่เขาได้รับมอบหมายคือ ดูแลพีท อาฮวดหวังว่างานนี้คงไม่หนักเกินไปสำหรับเขา ไทพยักหน้าเป็นทำนองว่าทำได้ แล้วทวงสัญญาทันที
“แล้วเรื่องสวนสัตว์ล่ะ”
“อีกไม่เกิน 5 นาที ทุกอย่างจะเรียบร้อย” อาฮวดไม่เคยผิดคำพูด ไทยิ้มพอใจ...
ในขณะเดียวกัน ที่ห้องทำงานของธงภายในสวนสัตว์ ธงเพิ่งจะจัดการเรื่องเงินเดือนพนักงานเสร็จ ตอนที่ปลายฟ้าโผล่เข้ามาในห้องทำงาน เขาแกล้งกระเซ้า
“แหม...ปลายฟ้า มาคนแรกเลยนะ...มา...รับไปเลยพี่ทำเงินเดือนเสร็จพอดี”
“วันนี้ไม่เห็นหัวหน้าทั้งวันเลย พี่ธงใช้หัวหน้าไปไหนหรือคะ”
ธงส่ายหน้าไม่ได้ใช้ไทไปไหนทั้งสิ้น แล้วยื่นซองเงินเดือนให้ด้วยสีหน้าเศร้าๆ ปลายฟ้าสังเกตเห็น ถามว่า นี่อาจเป็นเงินเดือน เดือนสุดท้ายแล้วใช่ไหม เขามองเธออย่างแปลกใจ ก่อนจะถามว่ารู้ได้อย่างไร
จังหวะนั้นมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ท่านประธานของสวนสัตว์โทร.มาบอกว่าจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไม่มีใครต้องไปไหนทั้งสิ้น ทั้งคู่กอดกันด้วยความดีใจสุดๆ ปลายฟ้าอดคิดถึงไทไม่ได้ ถ้ารู้เรื่องนี้ เขาต้องดีใจแน่ๆ แล้วผลุนผลันออกไป อารามรีบร้อนลืมเป้สัมภาระทิ้งไว้
ooooooo
ครู่ต่อมา อาฮวดพาไทมาที่บ้านพักสวยบนหน้าผา แล้วเดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้าเผยให้เห็นข้างในมีสูทและเสื้อเชิ้ตตัดเย็บอย่างดีแขวนไว้
“คุณพีทชอบคนแต่งตัวสะอาดเรียบร้อย ท่านประธานก็เหมือนกัน...ขอดูมือถือนายหน่อย”
ไทมองหน้าอาฮวด ก่อนจะทำตามคำสั่ง เขาถอดซิมมือถือของไทออกมาหักทิ้ง ก่อนจะโยนเครื่องใหม่ให้ สั่งให้ลืมเบอร์โทร.เดิมไปเสีย แล้วถามว่ามีอะไรสงสัยอีกไหม
“รู้สึกว่าหน้าที่ผมนี่มันสำคัญมากเลยนะ”
“คุณพีทเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตท่านประธาน เพราะฉะนั้น นายควรภูมิใจได้เลยว่านายก็คือมือดีที่สุด อาชีพอย่างเราต้องไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต รักษาความลับเท่าชีวิต เราถึงจัดที่นี่ให้นาย เมื่อนายตกลงที่จะเดินไปกับฉัน นายต้องรับหลักการตั้งแต่วินาทีนี้”
ไทอยากรู้ว่าจะให้เริ่มงานเมื่อไหร่ อาฮวดบอกเสียงเข้มว่า งานเริ่มตั้งแต่เขาย่างเท้าเข้ามาในนี้แล้ว ชายหนุ่มผู้มาใหม่มองไปยังทะเลสวยเบื้องหน้า พร้อมเผชิญกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น...
ทางฝ่ายปลายฟ้ายังไม่ย่อท้อ ออกตามหาไทไปทั่วทั้งสวนสัตว์ แต่คว้าน้ำเหลว วันนี้ทั้งวันยังไม่มีใครพบเห็นเขา เธอคว้ามือถือขึ้นมากดหาเขาอีกครั้ง มีแต่เสียงตอบรับให้ฝากข้อความ เธอวางสายสีหน้าเป็นกังวล...
ขณะที่ไทหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย พีทขับรถไปตามถนนเลียบชายหาดอย่างไร้จุดหมาย ในใจหวนคิดถึงคำพูดของปลายฟ้าที่ว่าเขาเป็นคนไม่มีคุณค่า วันๆ ไม่ทำอะไรดีแต่ดูถูกคนอื่น
“น่าจะชื่อยายปลายเข็มมากกว่า พูดมาแต่ละคำ... ทำไมวะก็คนมันเกิดมารวยนี่หว่า” พีทบ่นพึมพำ ก่อนจะฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ รีบวกรถกลับทันที ไม่นานนัก พีทมานั่งอยู่ตรงหน้าพี่สาวของเขาที่คาเฟ่หรูริมสระน้ำ พัดอดแปลกใจไม่ได้ว่า ลมอะไรหอบเขามาถึงนี่ หรือว่าเงินขาดมืออีก เขาไม่ได้มายืมเงิน แต่มีปัญหาคาใจบางอย่าง
“เอ่อ...คือว่า...ผู้หญิงดีๆอย่างเจ๊ ชอบผู้ชายแบบไหนหรือ” พีทอ้อมแอ้ม
“ไปตกหลุมรักใครเขาเข้าอีกล่ะ”
“เหอะน่า...ขอความอนุเคราะห์หน่อย” พีทอ้อนวอน พัดสาธยายให้ฟังว่าผู้หญิงต้องการผู้ชายที่เป็นผู้นำ ไม่เหลาะแหละเหลวไหล พาชีวิตเธอไปพบกับความสุขได้ เขาถึงกับบ่นอุบ ทำไมถึงต้องการอะไรมากมายนัก
“เพื่อความรัก คนเราทำได้ทั้งนั้นแหละ พีทลองถามใจตัวเองดูสิว่ารักเธอจริงหรือเปล่า ถ้ารักเธอจริงก็ต้องทำได้ทุกอย่างเพื่อให้คนที่เรารักมีความสุข”
“เพื่อหล่อน...เราต้องทำได้” พีทชูกำปั้นขึ้นด้วยสีหน้ามุ่งมั่น ก่อนจะขอตัวกลับ...
งานเลิกแล้ว ธงกำลังจะปิดออฟฟิศด้วยท่าทางมีความสุข ปลายฟ้าขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาถามหาไทอีกเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ เขาไม่เห็นไทตั้งแต่เช้าแล้ว สงสัยจะไปช่วยพี่แป๊ดที่ร้าน แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้
“เออจริงสิ...วันนี้ไปฉลองที่ร้านพี่แป๊ดดีกว่า...ไอ้ไทน่าจะอยู่ที่นั่น...นั่นแหละ” ธงพูดเองเออเองเสร็จสรรพปลายฟ้าอยากเจอไทมาก จึงขอตามไปด้วย
ooooooo
ที่หน้าร้านของแป๊ด ฉัตรยืนลับๆล่อๆไม่กล้าเข้า เพราะรู้ว่าหนูเอมรอเครื่องดนตรีที่เขาสัญญาจะซื้อให้ ตัดสินใจจะหลบไปตั้งหลักสักพัก ยังไม่ทันจะขยับ ธงกับปลายฟ้าหิ้วเบียร์เข้ามาเสียก่อน ธงดึงมือเขาไว้
“อ้าว...พี่ฉัตร เพิ่งมาหรือ...มาๆ ผมมีเบียร์มาเพียบเลย” ธงกับปลายฟ้าช่วยกันดันหลังฉัตรเข้าไปในร้าน หนูเอม วิ่งเข้ามากอดฉัตร ทวงถามถึงเครื่องดนตรีที่จะซื้อให้
“เอ่อ...คืออย่างนี้ลูก ไอ้เครื่องดนตรีที่ลูกอยากได้พอดีของหมดน่ะ ที่มีอยู่เสียงมันไม่ค่อยดี คนขายเขาไม่แนะนำ อาทิตย์หน้าของถึงจะมา แล้วป๋าจะรีบซื้อมาให้เลย”
อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 7 วันที่ 13 ธ.ค. 55
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดินละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ