@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 7 วันที่ 31 ธ.ค. 55

อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 7 วันที่ 31 ธ.ค. 55

เมื่อ​ตะวัน​ฉาย​หลบ​มา​ได้​ก็​รีบ​โทร.​ปลุก​เอ​วา​ให้​รับ​นิค​ไป​เจอ​กัน​ที่​คอน​โดฯของ​ตน​ด่วน พอ​เพื่อน​ทั้ง​สอง​รู้​ว่า​พ่อ​แม่​ตะวัน​ฉาย​มา​ก็​ตกใจ นิค​เผลอ​ถาม​เอ​วา​ว่านี่​อยู่​ใน​แผน​ของ​ยุทธการ​ด้วย​หรือ​เปล่า ตะวัน​ฉาย​งง เอ​วา​หน้า​เจื่อน

“คือวันนี้พี่ยุทธขอให้ฉันบอกแกให้อยู่คอนโดฯอ่ะ เขาจะมีเซอร์ไพรส์วันเกิดแก ฉันก็กะจะโทร.บอกแกอยู่เหมือนกัน แต่เรื่องพ่อแม่แก ฉันไม่รู้ว่าอยู่ในโปรแกรมหรือเปล่านะ”

ตะวันฉายเพิ่งนึกได้ว่าวันนี้วันเกิดตัวเอง จึงมั่นใจว่าพ่อกับแม่จัดการเรื่องนี้แน่ นิคถามว่าจะทำอย่างไรต่อไป เธอตอบว่าอย่างไรเสียวันนี้ต้องเอาตัวรอดให้ได้



ในขณะที่อิงฟ้าหงุดหงิดงุ่นง่านอยู่กับบ้าน ถามเก่งว่าปกติเมฆจะกลับเมื่อไหร่ เก่งตอบว่าถ้าบ่ายมากก็เวลารับหมอก ไม่ทันไร เห็นตะวันฉายเดินเข้าบ้านมา อิงฟ้า รีบถามหาเมฆ เธอตอบว่าตนกลับมาก่อนเพราะเบื่อไม่มีอะไรทำ อิงฟ้าข้องใจ เมฆจะพาตะวันฉายไปทำไม

ระหว่างที่ตะวันฉายกำลังลังเลว่าจะหนีออกไปคืนนี้ดีหรือไม่ เกรงว่าไปแล้วจะกลับมาอีกลำบาก หรือจะอยู่รับหน้าเมฆ...ยุทธการมาหาเอวาที่โรงเรียนเพื่อถามให้แน่ใจว่าตะวันฉายจะอยู่ที่คอนโดฯคืนนี้ เพื่อจะได้เตรียมการเซอร์ไพรส์ทุกอย่างให้พร้อม ยุทธการย้ำว่าทั้งเอวาและนิคต้องไปงานนี้ด้วย เอวาจึงโทร.เรียกเพื่อนมาเล่นดนตรีแทน นิคสังเกตเห็นเอวาเศร้าๆ พอยุทธการกลับไป เขาเปรยๆว่า เหมือนงานเย็นนี้ทำเพื่อยุทธการมากกว่า เอวาเอ็ดว่าเพ้อเจ้อ นิคพึมพำ...ทำไมจะไม่รู้ว่าเอวาทำเพื่อใคร เพราะตนก็ทำเพื่อเธอ...จากนั้นนิคโทร.แจ้งเมฆขอลาหยุดและได้ติดต่อเพื่อนไปเล่นแทนแล้ว เมฆกำลังคุยอยู่กับจอมสยามเรื่องตะวันฉาย เขาแปลกใจสองคนนี้ไม่เคยลางานกะทันหัน

ตกเย็น เมฆรับหมอกก็กลับมาบ้าน อิงฟ้าเข้ามารับที่รถ เธออยากจะซักถามเมฆว่าพาตะวันฉายไปบริษัททำไม หมอกรบเร้าจะคุยกับแม่ท่าเดียว เมฆไม่ได้ให้ความสนใจอิงฟ้า กลับถามหาตะวันฉายกับเก่ง พอรู้ว่าอยู่ในห้องก็เดินไปเลย อิงฟ้าไม่พอใจจะตาม แต่หมอกดึงแขนไว้

ตะวันฉายยังลังเล สะพายเป้ยืนหน้าประตู จะไปหรือไม่ไปดี ตัดสินใจเปิดประตู จังหวะนั้น เมฆมาเคาะ จึงเขกลงบนหัวเธอพอดี เธอโวยวายมาเขกหัวทำไม

“ก็เปิดมาก่อนฉันเคาะทำไมล่ะ”

“มีงี้ด้วย...คุณเมฆมีธุระอะไรครับ”

เมฆเห็นเธอสะพายเป้จึงดันตัวกลับเข้าไปในห้องแล้วปิดประตู ตะวันฉายหวาดกลัวถอยกรูดมาสะดุดล้มนั่งบนเตียง เมฆจ้องหน้าถามว่าหนีกลับมาทำไม เธอตีหน้าซื่อว่าไม่ได้หนี

“ฮึ ฉันเห็นนายวิ่งหน้าตั้งอกแอ่นขนาดนั้น ถ้าไม่หนีแล้ววิ่งรับลมหรือไง”

“พอดีพ่อกับแม่ผมมาจากต่างจังหวัด เขาโทร.มาตามบอกหลงอยู่ที่สถานีขนส่ง ผมเลยรีบไปรับครับ”

เมฆยิ้มกวนๆลงนั่งประกบข้างๆ ถามแล้วตอนนี้พ่อกับแม่อยู่ที่ไหน เธออึกอักกว่าจะตอบว่าอยู่บ้านเอวา ไม่เชื่อให้โทร.ไปถาม

“โทร.ทำไม นายเป็นคนดีฉันเชื่อใจ แล้วนี่นายจะไปหาพ่อกับแม่ละสิ”

ตะวันฉายรีบตอบว่าใช่ จะขออนุญาตไปค้างคืนเดียว เขาแกล้งย้ำสัญญาว่าคืนเดียวไม่เถลไถล เธอรับคำจะลุกขึ้น แต่เมฆโอบไหล่ไว้ อิงฟ้าตามมาแอบมองเจ็บใจทำไมเมฆต้องให้ความใกล้ชิดขนาดนี้ จึงพรวดเข้ามาถามว่าคุยอะไรกัน พอรู้ว่าเธอขอลาไปหาพ่อแม่ก็รีบยุส่ง

“เหรอ...ไปนานไหม ไม่ต้องห่วงทางนี้นะ ฉันดูแลได้ ไปเถอะนะ”

ตะวันฉายสลัดตัวออกจากเมฆลุกขึ้น ไหว้ขอบคุณอิงฟ้าและเมฆ แล้วรีบจ้ำออกไป อิงฟ้าเดินตามเมฆมาที่ห้องรับแขก เอาอกเอาใจเขาบอกจะทำอาหารเย็นให้ทาน เมฆตัดบทฝากเธอดูแลหมอกด้วย ตนต้องไปธุระ แล้วผลุนผลันขึ้นรถขับออกไป อิงฟ้ายืนเหวอ

ooooooo

เมฆขับรถสะกดรอยตามแท็กซี่ที่ตะวันฉายนั่ง จนถึงคอนโดฯที่พัก เขาจะตามเธอเข้าไป แต่ระบบป้องกัน ความปลอดภัยของที่นี่แน่นหนามาก ทำให้เขาไม่อาจเข้าไปได้ พนักงานจะโทร.ตามตะวันฉายลงมาให้ เมฆรีบปฏิเสธอ้างว่าจะเดินเล่นรอในสวน เดี๋ยวเธอก็ต้องลงมาอยู่แล้ว

ตัดสินใจอย่างนั้นแล้วเมฆก็โทร.บอกเอวาว่าตนไม่ไปเล่นดนตรีคืนนี้ ให้เพื่อนเธอเล่นกันเอง เอวาแปลกใจแต่ไม่ติดใจสงสัย จากนั้นเมฆโทร.ตามจอมสยามมา

ช่วยกันกระชากหน้ากากตะวันฉาย...สองหนุ่มยืนคุยกันแถวลานจอดรถ นานจนจอมสยามสงสัยว่า ทุกคนอาจจะอยู่บนห้องตะวันฉายแล้ว หรือไม่ก็ไปจัดงานกันที่อื่น เมฆเดินวนไปวนมาสักพัก เมื่อเห็นว่าไม่มีใครมาเสียทีก็ยอมกลับ ไม่ทันขึ้นรถ มีรถตู้มาจอด เมฆเห็นยุทธการลงจากรถมาพร้อมเกริกไกรและสายรุ้ง และคนอื่นๆ

“นั่นมันเพื่อนนิคกับเอวา ทำไมมากับพ่อแม่ยัยตะวันเฉาล่ะ”

“พี่ว่าเราต้องติดตามตอนต่อไปซะแล้ว”

กลุ่มเกริกไกรเดินเข้าไปในคอนโดฯ พนักงานยกมือไหว้ทุกคน ยุทธการโทร.ขึ้นไปหาตะวันฉาย บอกว่าตนมารับไปทานข้าว จะรอที่สระน้ำ พอวางสาย พนักงานคนหนึ่งเอาช่อดอกไม้มาส่งให้ มยุรีกับพงษ์พัฒน์ทึ่ง

ไม่คิดว่าลูกชายจะโรแมนติกไม่เบา

จอมสยามเห็นแล้วเปรยกับเมฆ “พี่ว่าไอ้รูปหล่อนั่นคงไม่ใช่แค่เพื่อนเอวากับนิคแล้วว่ะ สงสัยจะเป็นแฟน”

เมฆเบ้ปากแล้วตามไปที่สระน้ำ พอเห็นการจัดสถานที่ “นั่นไง งานวันเกิดยัยนี่จริงๆด้วย”

“ยิ่งเห็นคอนโดฯ เห็นครอบครัวแฟนเขาแล้ว พี่ก็ยังงงว่าเขาจะอยากได้อะไรจากนายวะ”

เมฆยักไหล่ นั่นแหล่ะสิ่งที่ตนอยากรู้ ไม่นาน ตะวันฉายในชุดสวยหวานผมยาวสยายเดินมา ทั้งเมฆและจอมสยามตะลึง...ส่วนตะวันฉาย แกล้งทำเป็นตกใจที่เห็นพ่อแม่ตัวเองและพ่อแม่ยุทธการมาด้วย เธอโผเข้ากอดพ่อกับแม่ เมฆเห็นแล้วสงสัย

“พี่จอม ผมว่าพ่อแม่เขาคงไม่โกหกผมแล้วล่ะ เพราะวันนี้ยัยนี่วิ่งหนีพ่อกับแม่ แล้วตอนนี้ก็ทำเป็นไม่รู้ว่าพ่อแม่มา”

“งั้นคนที่สมรู้ร่วมคิดก็จะเหลือแค่นิคกับเอวา”

“แล้วก็อาจจะมีแฟนยัยนั่นด้วย” เมฆสันนิษฐาน

งานเลี้ยงดำเนินไป ตะวันฉายกับยุทธการถูกคะยั้นคะยอให้ร้องเพลงด้วยกันเหมือนสมัยเป็นนักศึกษา เธออิดออดเพราะไม่ได้ซ้อมกันมาก่อน แต่พวกผู้ใหญ่ขอร้อง เมฆกับจอมสยามเห็นตะวันฉายเล่นเปียโนร้องเพลงคู่กับยุทธการที่เล่นกีตาร์ถึงกับทึ่ง

เฮ้ย...ร้องเพลงใช้ได้ทั้งคู่เลยนะ เข้าใจแล้วที่นายบอกว่ายัยนี่ช่วยแต่งเพลงได้ หรือจะต้อนเข้าสังกัดดีวะ”

“ได้ไงพี่ นี่อาจจะเป็นศัตรูผมก็ได้นะ”

หลังจากจบเพลง จอมสยามชวนเมฆกลับ เป็นจังหวะที่ยุทธการมอบของขวัญให้ตะวันฉาย เป็นช่อดอกไม้และกำไลเพชร พงษ์พัฒน์โพล่งขึ้น

“ทนไม่ไหวแล้ว ไอ้เกริก คุณรุ้ง ผมขออนุญาต สู่ขอหนูซันให้ลูกชายผมเลยแล้วกัน”

เมฆซึ่งกำลังหันหลังจะเดินไป ชะงักหันกลับมามอง มือถือดังขึ้น เมฆหยิบขึ้นมากดสายทิ้งยืนอึ้ง จอมสยามแปลกใจ ในขณะที่คนโทร.มาคืออิงฟ้า เธอรบรากับหมอกจนแทบหมดแรง ข้องใจทำไมเมฆต้องตัดสายทิ้ง จึงพาลหงุดหงิดอารมณ์เสียใส่ลูก หมอกยืนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ พอเธอเห็นสีหน้าลูกก็สงสาร กอดและขอโทษลูก พาลูกเข้านอนกล่อมจนหลับ...

เมฆกับจอมสยามเดินมาที่ลานจอดรถ จอมสยามเห็นเมฆนิ่งขรึมจึงถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เมฆหา เหตุผลอ้าง คิดอยู่ว่าจะทำอย่างไรกับตะวันฉายต่อดี สองคนแยกย้ายกันกลับบ้าน

คืนนั้น เกริกไกรกับสายรุ้งนอนที่คอนโดฯ ตะวันฉายเข้ามาอ้อน พูดคุยหยอกล้อกับพ่อแม่ แล้วตัดสินใจหยั่งเชิงถาม

“ถ้าวันหนึ่งซันมีคนรักที่ไม่ใช่พี่ยุทธ พ่อกับแม่จะว่ายังไงคะ”

“ตกลงมันยังไงกันแน่ ลูกมีคนรักแล้วเหรอ” สายรุ้งมองสามีกับลูกสาวไปมา

“ยังหรอกค่ะ แค่ลองถามดู เพราะว่า ซัน... ซันไม่ได้รักพี่ยุทธแบบนั้น”

“ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร ใช่ยุทธการหรือไม่ถ้าเป็น คนที่ลูกรักและเขาดีกับลูก พ่อกับแม่ก็ไม่ขัดใจลูกหรอก”

“ซันดีใจที่พ่อกับแม่จะรักคนที่ซันรัก”

“แต่พ่อว่าพี่ยุทธของซันน่ะดีแล้ว เพราะคนที่ดีกว่ายุทธการก็คงมี แต่พ่อว่าเขาไม่น่าจะมองลูกสาวพ่อนะ” เกริกไกรอดแหย่ลูกไม่ได้

ตะวันฉายร้องกรี๊ด...แล้ววิ่งไล่จี๋เอวพ่อรอบห้อง สายรุ้งส่ายหน้าขำสองคนพ่อลูก...แล้วในคืนนั้นตะวันฉายก็ฝันเป็นตุเป็นตะว่าธีรภพมาให้ของขวัญวันเกิดและสารภาพรัก เธอตื่นเต้นดีใจพร่ำพูดไม่หยุด แต่แล้วใบหน้าธีรภพกลายเป็นหน้าเมฆ เธอร้องกรี๊ดถีบเขาโครมก่อนตกใจตื่น ขณะเดียวกัน เมฆก็สะดุ้งตื่นเพราะฝันไม่ต่างจากตะวันฉายเท่าไหร่ ต่างคนต่างเหงื่อแตกกราน

ooooooo

อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 7 วันที่ 31 ธ.ค. 55

ตะวันฉายในม่านเมฆ บทประพันธ์โดย ภาวิน
ตะวันฉายในม่านเมฆ บทโทรทัศน์โดย
กฤษณ์ มงคลเกษม,พิมพ์พชา รุ่งประพันธ์,วิวัฒน์ กฤษณาเวศน์
ตะวันฉายในม่านเมฆ กำกับการแสดงโดย ชาตโยดม หิรัณยัษฐิติ
ตะวันฉายในม่านเมฆ ดำเนินการผลิต ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิ์เวช
ตะวันฉายในม่านเมฆ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ที่มา ไทยรัฐ