@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19/2 วันที่ 3 ส.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19/2 วันที่ 3 ส.ค. 57

ในห้องเก็บป้ายบรรพบุรุษ...ทาเคชินั่งคุกเข่าอยู่หน้าป้ายบรรพบุรุษ จ้องมองดาบประจำตระกูลด้วยแววตานิ่งมาก แต่มือเขากลับกำแน่นจนเกร็ง ราวกับเคียดแค้นมากภายใน ทาโร่เดินเข้ามา คุกเข่าลงข้างหลังทาเคชิ

“ผมดูแลโอคุซังไม่ได้ ขอให้โซเรียวลงโทษผมที่ทำงานพลาด”
ทาโร่ก้มศีรษะลงบนพื้น นิ่ง รู้สึกผิดมาก ทาเคชิเงียบ เพราะในความคิดมีแต่ห่วงแพรวดาวมากกว่า ทาโร่เงยหน้ามองทาเคชิ ลังเลพักหนึ่ง ก่อนเอ่ยปาก


“โอคุซังไปโรงพยาบาลวันนี้...”
ทาเคชิหันขวับมาหาทาโร่ทันที เพราะต้องการรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับแพรวดาว
“หมอบอกว่ายังไง”
“โอะนิซึกะกำลังจะมีทายาทรุ่นต่อไปครับ”
“ลูก...ฉันกำลังจะมีลูก”
ดวงตาทาเคชิเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น ดีใจจนพูดอะไรไม่ออก สักพักหนึ่งเขาก็ใจหายวูบ ความดีใจแปรเปลี่ยนเป็นความเครียดขึ้นมาแทน
“ไอ้เคนอิจิจับตัวลูกเมียฉันไป”
“ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิต ผมก็จะช่วยโอคุซังกลับมาให้ได้”
ทาโร่พูดด้วยความรู้สึกผิดและเจ็บใจ เป็นห่วงแพรวดาวไม่แพ้ทาเคชิ ทาเคชิมองทาโร่ อึ้ง... สีหน้าท่าทางของทาโร่ ทำให้เขารู้ทันทีว่าทาโร่รู้สึกยังไงกับแพรวดาว

คืนนั้นแพรวดาวนอนหมดสติอยู่ในห้องมืดสลัว มือใครบางคนแตะที่แขนเธอเบา ๆ ปลุกให้ตื่น
“แพรวดาว...”
แพรวดาวขยับตัวอย่างสะลึมสะลือ เมื่อได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นหู เธอเห็นพ่อแม่นั่งอยู่ข้าง ๆ ด้วยสีหน้าเป็นห่วง ทุกข์ใจ
“พ่อ...แม่...”
แพรวดาวผุดลุกขึ้น ตกใจว่าพ่อแม่มาได้ยังไง
“ลูกทำให้ตัวเองและคนที่ลูกรักตกอยู่ในอันตราย” พ่อต่อว่า
“แค่ยอมรับความจริง...ลูกก็จะตื่นจากโลกแห่งความฝัน” แม่บอก
“ตื่นเถอะแพรวดาว...”
“ยอมรับความจริงนะลูก...”
“ตื่นได้แล้ว...”
“ยอมรับความจริง...”
พ่อกับแม่สลับกันพูดประโยคเดิมซ้ำ ๆ ไม่หยุด จนเสียงทั้งคู่เริ่มประสานจนฟังไม่รู้เรื่อง แพรวดาวมองพ่อกับแม่ด้วยความสับสน ยกมือกุมขมับทั้งสองข้างอย่างปวดหัว

“พอเถอะค่ะ...พอได้แล้ว”
ห้องลับในซ่องเคนอิจิ...แพรวดาวสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาจากความฝัน ก่อนค่อย ๆ หันมองรอบกาย จำห้องปิดทึบที่มีเพียงแสงสว่างจากหลอดไฟเพียงหลอดเดียวได้
“ซ่องเคนอิจิ”
เคนอิจิเปิดประตูเดินยิ้มร่า นำลูกน้องเข้ามา
“ตื่นแล้วเหรอจ้ะคนสวย”
แพรวดาวขยับตัวถอยไปจนติดฝาผนัง กลัวและไม่ไว้ใจเคนอิจิ
“ถามก็ไม่ตอบ สวยและหยิ่งแบบนี้สิ...ฉันชอบ ฮะฮ่าฮ่า ๆ”
เคนอิจิโบกมือไล่ยามะกับโคเฮ ให้ออกไปจากห้อง แพรวดาวตาโตด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเคนอิจิเดินเข้ามาหาด้วยสายตาหื่นกระหาย เธอพยายามถอยร่นหนีไปเรื่อย ๆ หวาดกลัวมาก
“อย่าเข้ามานะ”

ยามะ โคเฮ เดินหัวเราะกันลงมาจากห้องลับในซ่อง เป็นจังหวะเดียวกับที่ชินอิจิเดินเข้ามาอีกทางพอดี ยามะหันไปคุยกับโคเฮ
“ฉันว่าโอะนิซึกะโอคุซังสวยน่ารักกว่าคุณหนูไอโกะตั้งเยอะ”
ชินอิจิชะงัก เมื่อได้ยินยามะกับโคเฮ พูดคุยกัน ชินอิจิพึมพำ
“โอะนิซึกะโอคุซัง”
“ว่าที่เมียคนที่สองของนายไงล่ะ”
โคเฮพยักเพยิดขึ้นไปบนห้องลับ ชินอิจิหน้าตื่น ตกใจ เมื่อรู้ว่าแพรวดาวถูกจับตัวมา

เคนอิจิโถมร่างเข้าหาแพรวดาว แต่เธอพยายามต่อสู้สุดแรง
“อย่า”
แพรวดาวพยายามยกมือขึ้นกันใบหน้าเคนอิจิไม่ให้ก้มลงมาจูบได้ เธอยกมือฟาดออกไป พร้อมทั้งข่วนใบหน้าเคนอิจิสุดแรง จนเล็บกรีดหน้าเขาเป็นรอย เลือดซิบ
“โอ๊ย”
เคนอิจิตบหน้าแพรวดาวดังฉาดใหญ่ด้วยความโกรธ
“ฤทธิ์มากนักเหรอ”
แพรวดาวจะหนี แต่ถูกเคนอิจิกระชากตัวเข้ามา แล้วใช้กำปั้นซัดเข้าไปเต็มท้อง จนร่างเธององุ้มเพราะความเจ็บปวด
“โอ๊ย...”
เคนอิจิกระแทกกำปั้นซ้ำเข้าไปที่ท้องแพรวดาวอีกครั้ง จนจุก น้ำตาไหล แต่ไม่มีเสียงลอดผ่านลำคอ ไร้เรี่ยวแรงจะต่อสู้
“ชอบให้ใช้กำลังก็ไม่บอก”
เคนอิจิโน้มหน้าเข้าหาอย่างหื่นกระหาย ก่อนรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ จึงก้มมองลงไปยังร่างแพรวดาวที่สั่นเทาตั้งแต่หน้าอก ไล่สายตาลงไปยังเบื้องล่างเห็นเลือดไหลเปรอะเปื้อนเต็มขาของเธอ แพรวดาวรู้สึกได้ถึงน้ำอุ่นเหนียว ๆ ไหลลงมาตามขา ก้มมองเห็นรอยเลือดเป็นทาง ตกใจมาก
“เลือด”
“เธอท้อง” เคนอิจิตกใจสักพัก ก่อนหัวเราะลั่น “ถ้าไอ้ทาเคชิรู้ว่าลูกมันตายแล้ว มันคงแค้นจนกระอักเลือด ฮะ ฮะ ฮ่า ๆ ”
เคนอิจิหัวเราะสะใจมาก ทิ้งร่างแพรวดาวทรุดร่วงลงกับพื้นอย่างไม่ใยดี แล้วเดินออกไปจากห้องด้วยความเบิกบานที่สุด
“ไม่...ไม่จริง...”
แพรวดาวเอามือลูบท้องทั้งช็อกและสับสนกับการสูญเสียเด็กในท้องรวดเร็วเช่นนี้
“ลูกแม่...”

แพรวดาวปล่อยโฮจนตัวคู้ด้วยความรันทด น้ำตารินไหลหมดอาลัยตายอยากในชีวิต เศร้าเสียใจอย่างที่สุด
วันใหม่...ชินอิจิกำลังจะก้าวออกจากซ่องอย่างร้อนรน ชะงัก เมื่อยามะ โคเฮ ก้าวมาขวาง
“จะรีบไปไหน” โคเฮถามเสียงเข้ม
ชินอิจิอึกอัก
“เมียฉันให้คนมาบอกว่าลูกไม่สบาย ฉันจะพาลูกไปหาหมอ”
ยามะกับโคเฮ พยักหน้ารับรู้โดยไม่พูดอะไร ชินอิจิรีบออกไปทันที ยามะกับโคเฮ มองตามชินอิจิ ก่อนหันมาสบตาร้าย รู้กัน

ศาลเจ้าประจำเมือง...ทาเคชิกระชากคอเสื้อชินอิจิมาถามอย่างร้อนใจ
“ลูกเมียฉันอยู่ที่ไหน”
ชินอิจิละล่ำละลักบอก
“โอคุซังกำลังจะถูกพาตัวไปที่คลังสินค้ารถไฟคืนนี้ครับ”
ทาเคชิปล่อยตัวชินอิจิ ฮึดฮัดจะออกไป แต่ถูกริวกับโคจิรั้งไว้
“ฉันรู้ว่าแกจะไปช่วยโอคุซัง แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้”
“จะให้ฉันปล่อยพวกมันทรมานเมียกับลูกของฉันเหรอ”
โคจิแทรกขึ้น
“เคนอิจิวางกับดักเอาไว้ เราต้องวางแผนให้รอบคอบ”
ทาเคชิหงุดหงิดมากที่ทำอะไรไม่ได้ เป็นห่วงแพรวดาวมาก
“ถ้าลูกเมียฉันเป็นอะไรไป ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่...ไอ้เคนอิจิ”
ทาโร่หันไปถามชินอิจิ
“ซะโต้กับมิซาว่าวางแผนอะไรบ้าง”
“คืนนี้พวกเราจะ...”
เปรี้ยง...เสียงปืนดังขึ้น ร่างชินอิจิก็ล้มทั้งยืน พวกทาเคชิตกใจ มองหาที่มาของเสียงและเตรียมพร้อมรับมือ ทาโร่ คัตสึ เซกิ แยกย้ายกันมองรอบ ๆ คอยคุ้มกันทาเคชิ ร่างชินอิจินอนคว่ำหน้า ถูกยิงข้างหลังอย่างไม่รู้ตัว โคจิรีบสำรวจตัวชินอิจิ เอามืออังจมูก แตะชีพจรที่แขน ก่อนหันมาส่ายหน้าบอกทุกคนว่าชินอิจิเสียชีวิตแล้ว โคจิพูดขึ้น

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19/2 วันที่ 3 ส.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ